#038 - POMORSKIE WĘDRÓWKI - POŁCZYN ZDRÓJ / BAD POLZIN

 PO ZDROWIE I WRAŻENIA - POŁCZYN ZDRÓJ / BAD POLZIN

53°45′57″N 16°05′33″E

FOR HEALTH AND IMPRESSIONS / FÜR GESUNDHEIT UND EINDRÜCKE / ДЛЯ ЗДОРОВЬЯ И ВПЕЧАТЛЕНИЙ

 

Nastały paskudne czasy. Pandemia, korona. Różnie mówimy na tą zarazę. Coraz trudniej jest spędzić wolny czas w bezpieczny sposób a tu wiosna a po niej lato. Warto powoli szykować się do wakacji. Wielu/wiele z nas boi się tłumu. To zrozumiałe. Zdrowie i życie to przecież najcenniejsze co mamy. Do tego, nie dość że musimy się o siebie troszczyć to dodatkowo liczyć się musimy z aparatem represyjnym państwa. Pomyślałem więc że warto Wam zaproponować kilka interesujących szlaków turystycznych. Można tam pojechać i spędzić weekend albo urządzić sobie turystyczny rajd. Przemieszczając się od jednej miejscowości do drugiej zobaczycie miejsca do których pewnie nigdy byście nie zawędrowali/ły. Będą one szczególnie atrakcyjne dla zmotoryzowanych i tych którzy/które nie boją się nocować na łonie natury (namiot) ewentualnie korzystać z Agroturystyki. Wiadomo że najbardziej usatysfakcjonowani będą właściciele kamperów i przyczep kempingowych. Pamiętajmy też że jeżdżąc po Polsce, korzystając z agroturystyki, pól namiotowych, biwaków, małej gastronomii pomagamy przetrwać zarazę polskim przedsiębiorcom i polskim rolnikom. Bądźmy ze sobą solidarni i choćby w ten sposób pomagajmy sobie. Musimy to robić sami bo tzw. rząd nam nie pomoże. Będę Wam co tydzień prezentował 1-2, może więcej miejsc gdzie warto pojechać. Spróbuję Was zainteresować. Wrzucę kilka zdjęć byście poczuli chęć pojechania tam, byście poczuli przedsmak przygody która być może tam na Was czeka. Kolejność postów nie będzie miała żadnego znaczenia. Gdzie, kiedy i w jakiej kolejności się udacie? To pozostawiam Waszej inicjatywie. 

 

 

 

 

 

 

Jest w województwie zachodniopomorskim, gdzieś pomiędzy Szczecinkiem a Białogardem, małe senne miasteczko. Stare poniemieckie kamieniczki, często z pruskiego muru, wtopione w pełne bujnej zieleni parki. Po alejkach przechadzają się kuracjusze sącząc powoli wodę z leczniczych źródeł. Staruszkowie siedzą na parkowych ławkach wygrzewając się w letnim słońcu. Między drzewami prześwitują budynki sanatoriów do których przyjeżdżają kuracjusze z całej Europy. Tu bowiem znajdują bogate złoża borowiny którą z wielkim powodzeniem stosuje się w leczeniu wielu chorób..

Nie jest to może miejsce na weekend dla każdego. Nie ma tu krzykliwych atrakcji, tłumów turystów i wczasowiczów, gwarnych lokali rozrywkowych. Jest za to spokój, wspaniałe czyste powietrze, piękne parki oraz mała acz bardzo urokliwa starówka z aleją pod parasolami. Jest stary zamek oraz piękny neogotycki kościół. Może tych kilka zdjęć zachęci was do odwiedzenia Połczyna Zdroju. Jeśli nie na cały weekend to może chociaż na jeden dzień. Zapewniam warto.

 

Przekazy z VI wieku ne. mówią o słowiańskiej osadzie wzniesionej na palach w okolicach Połczyna-Zdroju. W X wieku był to już gród warowny. 

 

Książę Bogusław IV wzniósł tu zamek około 1290 roku. Po zajęciu ziemii świdwińskiej przez Marchię Brabdemburską, Połczyn stał się miejscowością graniczną. Zamek był własnością książęcą aż do początków XIV wieku. Został w 1331 przekazany przez księcia Warcisława rodowi von Wedel.

Ponieważ dopiero w 1337 w liście hołdowniczym Hassego von Wedla do margrabiego brandenburskiego Ludwika Wittelsbacha.

   

Po raz pierwszy wymieniono miasto Bolczin – datę tę przyjmuje się za rok założenia miasta. W 1337 r. hrabia Hasso von Wedel sprzymierzył się z Brandenburczykami, którzy niedługo potem odebrali Wedlom warownię. W 1389 r. Połczyn staje się własnością rodu Manteuffel, będącymi lennikami książąt pomorskich i którzy utrzymali się tu do XIX wieku.

W 1431 r. miasto spalili czescy husyci. W 1433 r. miasto zostało zniszczone przez Krzyżaków. 33 lata później Połczyn został całkowicie splądrowany przez wojska zaciężne, które brały udział w wojnie trzynastoletniej (1454–1466) pomiędzy Polską a Krzyżakami. Od tego okresu datuje się intensywne osadnictwo niemieckie i zmniejszanie się ludności kaszubskiej.

W 1500 r. miasto wraz z zamkiem zostało poważnie zniszczone przez pożar. W 1515 r. ówczesny właściciel miasta – Kurt von Manteuffel ponownie lokował miasto, tym razem na Prawie Lubeckim. W XVII i XVIII w. osiedlili się tu, podobnie jak w wielu innych pomorskich miejscowościach emigranci z Francji, którzy rozwinęli przemysł tytoniowy, a następnie tkactwo.

W 1688 miejscowy tkacz odkrył źródło wody mineralnej, które stało się podstawą bazy uzdrowiskowej miasta. Do miasta zaczęli przybywać kuracjusze, na potrzeby których w 1705 r. Jakub von Krockow wybudował pierwszy dom zdrojowy. W 1712 r. półtoramiesięczny pobyt w uzdrowisku odbył książę Ferdynand von Kurland.     

 

W latach 1836‒1839 założono Park Zdrojowy. W 1887 żyło tu 4481 stałych mieszkańców, a liczba kuracjuszy przekraczała 5000 osób. Rosnące zainteresowanie pobytem w Połczynie spowodowało, że w latach 1870-1907 zbudowano obiekty lecznicze, które istnieją do dnia dzisiejszego.

Do rozwoju uzdrowiska bardzo przyczyniło się otwarcie w 1897 r. połączenia kolejowego ze Świdwinem , a w 1903 r. ze łocieńcem  oraz Grzmiącą.  W 1940 r. Połczyn liczył już 6900  mieszkańców, natomiast liczba kuracjuszy była już dwukrotnie większa. Łatwość komunikacji sprawiła że w Połczynie na dużą skalę odbywali rehabilitację żołnierze niemieccy. Kilkudziesięcioletnią tradycją wzorowego sanatorium cieszyły się tutejsze zakłady Bethania. Prócz dochodu z uzdrowiska miasto czerpało pokaźne zyski z tkactwa, garbarstwa, handlu zbożem i bydłem oraz z warzenia piwa.

W 1939 r. w Połczynie-Zdroju znajdowała się główna kwatera Grupy Armii Nord, która zaatakowała Polskę w 1939 r. To tu przyjechał swoim pancernym pociągiem

  AMERIKA sam Adolf Hitler

Zbudowano jeden z największych ośrodków programu LEBENSBORN . Funkcjonował on od kwietnia 1938 do lutego 1945 w położonym 2 km od centrum miasta sanatorium Borkowo. Krótko mówiąc Zakłady Lebensborn zajmowały się hodowlą dzieci rasy aryjskiej.

W czasie działań wojennych w 1945 r. zniszczonych zostało w Połczynie 78 domów, co stanowiło około 25% obszaru miasta. Dnia 5 marca 1945 r. żołnierze 7 pułku piechoty 3 dywizji 1 Armii Wojska Polskiego pod dowództwem majora S. Rusijana zdobyli miasto.

W ciągu pierwszych 10 lat po wojnie liczba kuracjuszy w uzdrowisku powiększyła się dwukrotnie w porównaniu z okresem międzywojennym. Początkowo po opuszczeniu miasta przez Niemców uzdrowisko służyło rannym i kontuzjowanym żołnierzom polskim i radzieckim.

W lipcu 1967 r. zorganizowano tu pierwszy Festiwal Piosenko Żołnierskiej, który w 1969 r. przeniesiono do Kołobrzegu, a w Połczynie pozostał jako Festiwal Zespołów Artystycznych Wojska Polskiego. W 1973 r. koncert z Festiwalu był transmitowany do wszystkich krajów socjalistycznych w ramach „Interwizji”. 

 

W 1985 r. odsłonięto przy Placu Tysiąclecia ufundowany przez miejscowe zakłady pracy obelisk ku czci tych, którzy przywrócili miasto Polsce.

Zabytki Połczyna Zdroju

Stare Miasto powstało w XIV, przebudowywane XVIII‒XIX. Ochronie podlega układ urbanistyczny z domami z XIX i początku XX wieku.
Kościół NMP – budowla została zbudowana w latach 1850‒1860, na miejscu poprzedniego kościoła gotyckiego, z wykorzystaniem jego pozostałości (zostało zachowane gotyckie okno w prezbiterium); ze starego kościoła zachowała się brązowa płyta nagrobna biskupa Erazma Manteuffla  z 1544, rzeźba Ostatnia Wieczerza z XVII oraz rzeźby czterech ewangielistów z XVIII.
Pałac z przełomu XVII i XVIII w. w miejscu dawnego zamku, wielokrotnie przebudowywany, obecnie barokowy z gotyckimi piwnicami. W pałacu funkcjonuje biblioteka, galeria oraz wystawa starych pocztówek.
Park zdrojowy założony w latach 1836‒1839, całość o powierzchni 80 ha (ul. Zdrojowa i ul. Solankowa). W parku amfiteatr.

Dom z 2. połowy XIX (ul. 5 marca 21) 
Browar wybudowany w latach 1824‒1825, przebudowany w XX w. wieloczłonowy budynek produkcyjny oraz dom właściciela; obecnie jest wytwórnią wód oraz piw „Połczyn” i „Brewer” (ul. Piwna 10)
Młyn wodny z początku XIX w. z kołem młyńskim o średnicy 13 metrów, cenny zabytek techniki (ul. Koszalińska), obecnie w ruinie.
Pomnik poświęcony niemieckim mieszkańcom Połczyna poległym w I wojnie światowej.
Kwatera oraz pomnik poświęcony żołnierzom armii napoleońskich zmarłych w roku 1813 w Połczynie
Pomnik biskupa Erazma Manteuffla
Tablica pamięci ppłk. Iwana Tałdykina (1913–1945), który od 22 lutego 1944 r. dowodził 1 Pułkiem Lotnitctwa Myśliwskiego "WARSZAWA", zginął śmiercią lotnika 16 marca 1945 r. podczas lotu bojowego w rejonie Połczyna (obecnie tablica już nie istnieje).

 

Jeśli udało mi się zachęcić was do odwiedzenia tego małego, kameralnego miasteczka to bardzo się z tego cieszę. Jeśli ktoś z was będzie jechał do Mielna, Ustronia Morskiego lub Dobrzycy zobaczyć niesamowite ogrody Hortulusa, może właśnie w Połczynie Zdroju zatrzymać się na dłuższy odpoczynek. Zwiedzić stare miasto, pospacerować po parku zdrojowym, napić się Połczynianki, pooddychać czystym, zdrowym powietrzem i pojechać dalej. W Połczynie można też bez problemu przenocować i zjeść smaczny posiłek. Aha, w samym centrum, obok ratusza chyba najtańszy płatny parking w Polsce.

Proszę o wasze komentarze i jeśli wam się podobało to udostępniajcie a jeśli podoba Wam się tematyka moich blogów (after the reset) i (MĘSKI BIGOS) , i uważacie moje teksty za interesujące to proszę o polubienie, lajkujcie i dopiszcie się do listy obserwujących. Z góry dziękuję i pozdrawiam.

Proszę o wasze komentarze i jeśli wam się podobało to udostępniajcie a jeśli podoba Wam się tematyka moich blogów (after the reset) i (MĘSKI BIGOS) , i uważacie moje teksty za interesujące to proszę o polubienie, lajkujcie i dopiszcie się do listy obserwujących. Z góry dziękuję i pozdrawiam.