Początki fabryki produkującej obecnie ukraińskiej ciężarówki sięgają lat 30. Wtedy to komunistyczni decydenci ówczesnego ZSRR postanowili na przedmieściach Krzemieńczuka wybudować fabrykę samolotów. Wybuchła II wojna światowa. Produkcję samolotów przeniesiono na Ural a sama wojna wpłynęła na zahamowanie rozwoju zakładów. Po wojnie potrzeby kraju przebranżowiono fabrykę i odtąd budowano tam przęsła mostowe. Po śmierci Stalina i odsunięciu Malenkowa nowy gospodarz Kremla tow. Nikita Chruszczow przeforsował plan wszechzwiązkowej reformy rolnej. Tworzenia wielkie gospodarstwa rolne tzw. Kołchozy i Sovchozy. Wiele z nich to były olbrzymie plantacje kukurydzy. W związku z tym 1 sierpnia 1956 roku fabryka przeszła kolejne przebranżowienie, tym razem zamieniła się w Kremenczuckyj Kombajnowyj Zawod i rozpoczęła produkcję kombajnów typu KU 2A do zbioru kukurydzy.
W kwietniu 1958 roku decyzją KC KPZR postanowiono o przeniesieniu produkcji trzyosiowych ciężkich ciężarówek JaAZ z Jarosławia do Krzemieńczuka.
JaAZ 210
JaAZ 214
W 1959 roku zjechały ostatnie samochody ciężarowe z taśm produkcyjnych w Jarosławiu, a fabryka zajęła się produkcją silników wysokoprężnych na potrzeby gospodarki radzieckiej.
Zakłady w Krzemieńczuku ruszyły z montażem
pojazdów, a pierwsze samochody – dziesięciotonowe, trzyosiowe wywrotki –
pojawiły się na ulicach miasta 10 kwietnia 1959 roku. Pojazdy otrzymały
nazwę Dniepr 222 .
Nazwa Dniepr ostatecznie nie przyjęła się i od tego momentu używana była nazwa KrAZ.
Jedną z pierwszych ciężarówek opracowanych w Kriemieńczuku był KrAZ 219 z siedmiolitrowym silnikiem o mocy 180 KM typu JaAZ-206.
KrAZ 219
Ładowność pojazdu wynosiła 12 ton, a zużycia paliwa 55 l na 100 km. W kwietniu 1960 roku pojawiła się wersja przeznaczona na eksport. Stosowano w nim tzw tropikalną kabinę. Pojazdy trafiały do Argentyny, Afganistanu, Bułgarii, Chin, Indii i Finlandii. 16 kwietnia 1963 roku z taśmy zjechał 25-tysięczny samochód. W marcu 1968 roku decyzją ministra przemysłu samochodowego ZSRR, fabryka otrzymała imię 50-lecia Ukrainy Sowieckiej, a w tym samym roku z taśmy zjechała ciężarówka o numerze 100 tys. 85% ówczesnej produkcji przeznaczone było dla sowieckich przedsiębiorstw działających w Azji oraz w Afryce. Spora część produkcji trafiała także do armii, m.in. pojazdy produkcji KrAZ użytkowane były przez Wojsko Polskie. Pewna ilość tych pojazdów jest ciągle użytkowana przez polską armię jeszcze dzisiaj.
W 1965 roku KrAZ 257 przeszedł modernizację i został wyposażony w silnik ośmiocylindrowy JaMZ-238 o mocy 240 KM i pojemności 14,8 l.
KrAZ 257
W tym czasie eksperymentowano też z napędem elektrycznym. Była to krzyżówka cieżarówki z trolejbusem.
Wiele prototypów powstawało we współpracy z NAMI.
Największą rodzinę stanowiły wywrotki 6x4 i 6x6 o ładowności 13,5 – 18 t. Na podwoziach KrAZ-a montowane były pojazdy specjalistyczne dla leśnictwa, górnictwa naftowego oraz budownictwa. Z początkiem lat 70. fabryka eksportowała ciężarówki do 40 krajów. W styczniu 1971 roku fabryka została udekorowana orderem Lenina. W 1976 roku z taśm fabryki zjechał 250-tysięczny pojazd.
W tym samym roku powstało zjednoczenie AwtoKrAZ, które zatrudniało 24 tys. osób. W 1978 roku zadebiutował KrAZ-250.
Kolejnym modelem był KrAZ 260.
W 1984 roku został wyprodukowany półmilionowy pojazd. W 1988 roku rozpoczęła się produkcja pojazdu dla leśnictwa KrAZ-6437, a w 1990 roku dźwigu Faun KrAZ-22.
KrAZ-6437
Po rozpadzie ZSRR i powstaniu niepodległej Ukrainy w 1991 roku została powołana spółka handlowa KrAZ. Debiutowały nowe modele m.in. wywrotki KrAZ-6510
i dwudziestotonowe wozy KrAZ-650321.
W 1991 roku wyprodukowano 700-tysięczny, a w marcu 1993 roku 750-tysięczny samochód. W Paryżu przedsiębiorstwo otrzymało Europejską Nagrodę Jakości, a w Madrycie Wstęgę Europejskiej Złotej Gwiazdy. W listopadzie 1994 roku zarejestrowana została spółka KrAZ S.A.
Pojawiały się nowe projekty wywrotki KrAZ-7333 C4 z napędem 8x4 o ładowności 22 ton czy ciągnika z naczepą samowyładowczą KrAZ-6443-054 o ładowności 34 ton. Następnie powstał holding AwtoKrAZ, zatrudniający ówcześnie łącznie 17 tys. pracowników. Ruszył montaż modelu 6133 M66x6 i 65055.
W 1998 roku zadebiutował ciągnik KrAZ-6443 z naczepą KrAZ-Doll-H 401C3.
W 1999 roku ukraińsko-niemiecka kompania Mega Motors wykupiła 25% akcji AwtoKrAZ-a, a w 2001 roku Mega Motors wykupił pozostałą część udziałów państwa. Od 2004 roku produkcja przekraczała 2 tys. pojazdów rocznie.
W 2006 roku zjechał 800-tysięczny pojazd. W 2009 roku rozpoczęła się produkcja ciężarówek nowego typu KrAZ С20.2 6х4. W 2013 roku ruszyła także produkcja pojazdów opancerzonych.
Pojawiło się też sporo nowych konstrukcji z kabiną wagonową i przeznaczeniem dla szeroko pojętej gospodarki.
Fabryka KrAZ produkuje również pojazdy specjalistyczne dla armii ukraińskiej. Oto kilka przykładów.
Ciekawostką związaną z tymi kolosami na kołach są na pewno autobusy budowane przez różnych producentów. Budowane są np. autobusy dla transportu publicznego na Islandii.
Np. na Kubie wykorzystuje się te drogowe mastodonty do ciągnięcia ogromnych przyczep / naczep osobowych używanych tam w transporcie publicznym.
W Wietnamie buduje się autobusy na częściach KrAZa.
