ZAPOMNIANE POJAZDY NRD / THE FORGOTTEN VEHICLES OF THE GDR / VERGESSENE FAHRZEUGE DER DDR / ЗАБЫТЫЕ АВТОМОБИЛИ ГДР
Mało kto dzisiaj pamięta o tym że popularne obecnie SUV-y a konkretnie ich siermiężnych przodków czyli prawdziwe terenówki produkowano również w dawnej Niemieckiej Republice Demokratycznej. Z tym krajem fanom motoryzacji kojarzy się Trabant i co najwyżej Wartburg, MZ-tka, no jeszcze jakaś IFA. Prawda jednak jest jednak zupełnie inna. W kraju de facto okupowanym przez kilkadziesiąt lat, kontrolowanym przez komunistów radzieckich w każdej dziedzinie życia do tego grabionym ze wszystkiego niewiele mogło się udać. A to przecież w Turyngii do 1945 roku było motoryzacyjne zagłębie Niemiec. Tu istniały fabryki wielu legendarnych marek. To tu pracowali genialni konstruktorzy. Postaram się przybliżyć historię motoryzacyjną tych terenów po 1945 roku. Pokażę zapomniane konstrukcje, przypomnę konstruktorów. Przy okazji znajdzie się tu też kilka ciekawostek. Był już post o P-70 a dziś
AWZ P-2 i P-3 czyli GELENDEWAGEN z NRD
Wraz z chwilą Niemieckiej Republiki Demokratycznej kraj potrzebował wszelkiego rodzaju pojazdów dla służb państwowych, w tym m.in. dla armii. Większość parku samochodowego pozostałego po wojnie a będącego w dobrym stanie technicznym już dawno wywieźli okupanci. Po drogach jeździł prawdziwy schrot samochodowy. To co było produkowane w oparciu o przedwojenną dokumentację przez AVTOWELO też w większości wędrował na wschód. Potrzeby były ogromne. W 1951 roku Ministerstwo Rozwoju NRD wydało rozkaz budowy auta terenowego, a projekt był oznaczony jako „auto dla poczty” i wszystko, co z nim związane, było ściśle tajne.
W połowie 1951 roku powstały pierwsze prototypy samochodu terenowego Horch H1K stworzonego jeszcze na podstawie planów z czasów III Rzeszy.
Pojazd pomimo wielu wad w konstrukcji wyprodukowano w 31
egzemplarzach, lecz ostatecznie zaprzestano nad nim dalszych prac.
Następnie rozpoczęto prace w zakładach FEW (późniejszy VEB Barkas-Werke)
Chemnitz nad nowy projektem o nazwie P1. Jednak i ten model po
stworzeniu 3 prototypów nie został zaakceptowany z racji testów, które
przeszedł niepomyślnie. W tym samym czasie z racji niepowodzenia
projektu P1 fabryka FEW Chemnitz przekazała dokumentację do zakładów EMW z Eisenach,
które w latach 1950-1951 opracowały nowy typ P1 EMW 325
Wraz z chwilą Niemieckiej Republiki Demokratycznej kraj potrzebował wszelkiego rodzaju pojazdów dla służb państwowych, w tym m.in. dla armii. Większość parku samochodowego pozostałego po wojnie a będącego w dobrym stanie technicznym już dawno wywieźli okupanci. Po drogach jeździł prawdziwy schrot samochodowy. To co było produkowane w oparciu o przedwojenną dokumentację przez AVTOWELO też w większości wędrował na wschód. Potrzeby były ogromne. W 1951 roku Ministerstwo Rozwoju NRD wydało rozkaz budowy auta terenowego, a projekt był oznaczony jako „auto dla poczty” i wszystko, co z nim związane, było ściśle tajne.
W połowie 1951 roku powstały pierwsze prototypy samochodu terenowego Horch H1K stworzonego jeszcze na podstawie planów z czasów III Rzeszy.
Pojazd pomimo wielu wad w konstrukcji wyprodukowano w 31 egzemplarzach, lecz ostatecznie zaprzestano nad nim dalszych prac. Następnie rozpoczęto prace w zakładach FEW (późniejszy VEB Barkas-Werke) Chemnitz nad nowy projektem o nazwie P1. Jednak i ten model po stworzeniu 3 prototypów nie został zaakceptowany z racji testów, które przeszedł niepomyślnie. W tym samym czasie z racji niepowodzenia projektu P1 fabryka FEW Chemnitz przekazała dokumentację do zakładów EMW z Eisenach, które w latach 1950-1951 opracowały nowy/3 
Jeśli ktoś z Was ma ochotę wesprzeć mnie tak by moje artykuły o motoryzacji, turystyce i dobrej kuchni były jeszcze ciekawsze zawsze może postawić mi wirtualną kawę. Możecie też u mnie zamówić artykuł o interesującym Was samochodzie lub motocyklu.
i wyprodukowały 161 sztuk tego pojazdu, jednak i ten samochód nie spełnił oczekiwań. W 1952 roku biuro rozwoju Rady Ministrów NRD podjęło decyzję o stworzeniu nowej rodziny pojazdów terenowych o nazwie P2. Założono stworzenie auta terenowego P2M,
a na jego bazie amfibii P2S 
Pracami zajęły się zakłady z KARL MARX STADT Chemnitz, a pierwsze prototypy P2/I i P2/II stworzono w maju 1953 roku. P2M ostat
Mało kto dzisiaj pamięta o tym że popularne obecnie SUV-y a konkretnie ich siermiężnych przodków czyli prawdziwe terenówki produkowano również w dawnej Niemieckiej Republice Demokratycznej. Z tym krajem fanom motoryzacji kojarzy się Trabant i co najwyżej Wartburg, MZ-tka, no jeszcze jakaś IFA. Prawda jednak jest jednak zupełnie inna. W kraju de facto okupowanym przez kilkadziesiąt lat, kontrolowanym przez komunistów radzieckich w każdej dziedzinie życia do tego grabionym ze wszystkiego niewiele mogło się udać. A to przecież w Turyngii do 1945 roku było motoryzacyjne zagłębie Niemiec. Tu istniały fabryki wielu legendarnych marek. To tu pracowali genialni konstruktorzy. Postaram się przybliżyć historię motoryzacyjną tych terenów po 1945 roku. Pokażę zapomniane konstrukcje, przypomnę konstruktorów. Przy okazji znajdzie się tu też kilka ciekawostek. Był już post o P-70 a dziś
AWZ P-2 i P-3 czyli GELENDEWAGEN z NRD
Wraz z chwilą Niemieckiej Republiki Demokratycznej kraj potrzebował wszelkiego rodzaju pojazdów dla służb państwowych, w tym m.in. dla armii. Większość parku samochodowego pozostałego po wojnie a będącego w dobrym stanie technicznym już dawno wywieźli okupanci. Po drogach jeździł prawdziwy schrot samochodowy. To co było produkowane w oparciu o przedwojenną dokumentację przez AVTOWELO też w większości wędrował na wschód. Potrzeby były ogromne. W 1951 roku Ministerstwo Rozwoju NRD wydało rozkaz budowy auta terenowego, a projekt był oznaczony jako „auto dla poczty” i wszystko, co z nim związane, było ściśle tajne.
W połowie 1951 roku powstały pierwsze prototypy samochodu terenowego Horch H1K stworzonego jeszcze na podstawie planów z czasów III Rzeszy.
Pojazd pomimo wielu wad w konstrukcji wyprodukowano w 31 egzemplarzach, lecz ostatecznie zaprzestano nad nim dalszych prac. Następnie rozpoczęto prace w zakładach FEW (późniejszy VEB Barkas-Werke) Chemnitz nad nowy projektem o nazwie P1. Jednak i ten model po stworzeniu 3 prototypów nie został zaakceptowany z racji testów, które przeszedł niepomyślnie. W tym samym czasie z racji niepowodzenia projektu P1 fabryka FEW Chemnitz przekazała dokumentację do zakładów EMW z Eisenach, które w latach 1950-1951 opracowały nowy wyprodukowały 161 sztuk tego pojazdu, jednak i ten samochód nie spełnił oczekiwań. W 1952 roku biuro rozwoju Rady Ministrów NRD podjęło decyzję o stworzeniu nowej rodziny pojazdów terenowych o nazwie P2. Założono stworzenie auta terenowego P2M,a na jego bazie amfibii P2Slimuzyny P2L.
Pracami zajęł
ecznie wszedł do produkcji seryjnej. W tym samym czasie trwały prace nad wersją amfibia, która powstała w liczbie 17 sztuk. Powstało też kilka prototypów limuzyny P2L z której wyewoluował Sachsenring P240. Ostatecznie na przełomie 1957 i 1958 roku zakończono produkcję terenowego P2M. Powstało pomiędzy 2061 a 4000 sztuk. Urządzenia i maszyny do produkcji auta zakonserwowano, a w późniejszym czasie na bazie P2M stworzono ostatnią terenówkę w NRD – model IFA P3
IFA P3 – samochód terenowy produkowany przez wschodnioniemieckie przedsiębiorstwo VEB Automobilwerke Ludwigsfelde w latach 1962–1966.
Pod koniec lat 50. XX wieku ze względu na ciągłe braki samochodów terenowych we wschodnioniemieckich służbach państwowych postanowiono stworzyć kolejny pojazd z napędem na cztery koła, który miałby zaspokoić potrzeby. Na bazie modelu IFA P2M, którego produkcja seryjna zakończyła się na przełomie 1957 i 1958 roku stworzono samochód o nazwie IFA P3.
Był to w zasadzie udoskonalony i odświeżony P2M. Zwiększono moc silnika z 65 do 75 KM, żeliwny blok
zastąpiono aluminiowym, powiększono również karoserię co pozwoliło
przewozić nawet siedem osób, zmienił się także przód samochodu, a
zwiększeniu uległa masa pojazdu. Od 1962 do 1966 roku wyprodukowano
seryjnie według różnych źródeł od 3 do 4 tys. egzemplarzy. Zakończenie
produkcji zostało wymuszone ustaleniami RWPG, która wybrała Rumunię (ARO) i ZSRR (UAZ)
w specjalizacji i produkcji samochodów terenowych. P3 występował
głównie w wersji z trzydrzwiowym nadwoziem, rzadko w wersji
czterodrzwiowej przeznaczonej dla kadry dowódczej.
IFA P3 początkowo montowana była w zakładach VEB Kooperationszentrale Automobilbau Karl-Marx-Stadt (Chemnitz), a od 1963 roku w VEB Automobilwerke Ludwigsfelde
.
Pojazdy używane były głównie przez NVA (gdzie do końca istnienia armii były w rezerwie), straż graniczną NRD
do końca lat 80. oraz też przez straż pożarną,
obronę cywilną NRD, a także w rolnictwie, leśnictwie czy geodezji, a po
zjednoczeniu Niemiec, kiedy auta były wycofywane ze służb lub złomowane
głównie nabywali je prywatni użytkownicy, a w ostatnich latach
zainteresowanie tymi samochodami wzrosło wśród kolekcjonerów pojazdów
zabytkowych. 
Ciekawostką jest to że zainteresowana zakupem dużej partii P3 było Wojsko Polskie. Mowa była o 15 tysiącach sztuk
P2M zagrał również w filmie Milcząca Gwiazda 1960 wg. prozy Stanisława Lema https://www.imcdb.org/v186923.html
https://www.youtube.com/watch?v=KHMbjtCS7fo&t=12s
https://www.youtube.com/watch?v=nsmOOoZDiCU
https://www.youtube.com/watch?v=xGByMFQxkGI
https://www.youtube.com/watch?v=v8pc59SjLG0
https://www.youtube.com/watch?v=nsmOOoZDiCU
Silnik
- R6 2,4 l (2407 cm³), benzynowy, OM 6-35L
- Zasilane: gaźnik
- Średnica × skok tłoka: 78,00 mm × 84,00 mm
- Stopień sprężania: 7,1:1
- Moc maksymalna: 75 KM (55 kW) przy 3500 obr./min
- Maksymalny moment obrotowy: b.d.
- Prędkość maksymalna: 95 km/h
Inne
- Zużycie paliwa: 24 l/100 km
- Zdolność pokonywania wzniesień: 65%
- Rozstaw kół przód / tył: 1420 mm / 1400 mm
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz