ZAPOMNIANE POJAZDY NRD / THE FORGOTTEN VEHICLES OF THE GDR / VERGESSENE FAHRZEUGE DER DDR / ЗАБЫТЫЕ АВТОМОБИЛИ ГДР
Politycy to taki dziwny podgatunek człowieka który bardzo lubi wozić się luksusowymi samochodami. Praktycznie nie pracują, udają że się o nas troszczą a tak naprawdę to dbają tylko o siebie. To wszystko naszym kosztem - kosztem podatnika. Im bardziej totalitarna władza, im bardziej represyjny system to tym bardziej podkreślana jest przepaść między politykami a tzw. ludem. Żeby jednak "lud" zbyt mocno nie protestował to luksusowe samochody muszą być własnej produkcji. Nie inaczej było z samochodem Horch P 240 "Sachsenring".
Był to reprezentacyjny samochód klasy luksusowej z sześciocylindrowym silnikiem, który był produkowany przez VEB Horch w warsztatach samochodowych i silnikowych w Zwickau w latach 1956-1959. Pojazd został po raz pierwszy przedstawiony jako Horch P 240, a następnie został nazwany Horch P 240 „Sachsenring”. Po zmianie firmy na VEB Sachsenring w zakładach motoryzacyjnych i silnikowych Zwickau w lutym 1957 roku, model otrzymał nazwę Sachsenring P 240.
13 września 1953 r. Dział rozwoju firmy VEB Horch otrzymał zamówienie na opracowanie nowego samochodu od Ministerium für Maschinenbau den Entwicklungsauftrag NRD. Wykorzystano dostępne konstrukcje rozwojowe wojskowego pojazdu Kübel P2M i samochodu dla policji P2L https://meskibigos.blogspot.com/2021/04/auto-story-awz-p-2-p-3-gelenda-z-nrd.html( kilka Chemnitz zostało zbudowane dla policji ludowej NRD) oraz prototypowy Horch P 930. Inżynierowie z byłej fabryki Auto Union w Siegmar (dawniej Wanderer) opracowali już sześciocylindrowy silnik benzynowy OM6 do tego celu. 30 czerwca 1954 r. z okazji urodzin Waltera Ulbrichta, przedstawiono mu pierwsze egzemplarze. Samochód otrzymał nazwę pobliskiego toru wyścigowego Sachsenring o tej samej nazwie w 1956 roku i został zaprezentowany na wiosennych targach w Lipsku. W 1957 roku, w wyniku sporu o znak towarowy, nazwa modelu została również zmieniona. Odtąd początkowo funkcjonowała jako VEB Sachsenring Zakłady Motoryzacyjne i Silniki Zwickau.
Oprócz limuzyny wyprodukowano również czterodrzwiowe kabriolety do celów reprezentacyjnych, a od 1957 roku w VEB Karosseriewerk Halle produkowane były również kombi. Te kombi w specjalnych kolorach, niebieskim i białym, były przeznaczone wyłącznie dla niemieckiej telewizji NRD. P240 był używany przez władze i czasami przez wysokich urzędników partyjnych. Cena pojazdu w tamtym czasie wynosiła około 27 000 marek NRD. Technicznie i optycznie Sachsenring odpowiadał gustowi czasu. Na osobiste życzenie Ulbrichta miał być co najmniej tak dobry, jak Mercedes 220 a nawet lepszy. W uruchomienie produkcji, park maszynowy, technologię zainwestowano ponad dwanaście milionów marek NRD. Jednak ogromne trudności w dostawach materiałów, a także brak współpracy z dostawcami sprawiły, że cel ten nie został osiągnięty. Data prezentacji pojazdu na urodziny dyktatora w 1954 r.wyznaczona przez Komitet Centralny SED, od początku nadała pracom rozwojowym niekorzystny zwrot.
Dopuszczenie do produkcji seryjnej wydano dopiero w sierpniu 1957 roku. Nawet w tym momencie pojazd był daleki od pełnego rozwoju i nękany licznymi początkowymi problemami. Zdarzyło się nawet, że DAMW odmówił wydania znaku jakości dla P 240. Klienci aut szybko zdali sobie sprawę z nieodpowiedniej jakości, m.in. Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego narzekało na zawodność i liczne usterki P 240. Roczna produkcja 6000 samochodów planowana w styczniu 1954 r. Na 1956 r. oraz 9 000 na 1957 r. okazała się całkowicie nierealna w obliczu ogromnych problemów rozwojowych. Ostatecznie przywódcy NRD poczuli się zmuszeni do zaprzestania produkcji P 240 Jego miejsce zajęła znacznie tańsza importowana radziecka GAZ M-21 Volga a dla rządu NRD - pojazdów typu GAZ-13 Czajka. Zwolnione moce produkcyjne przeznaczono na rozwój produkcji Trabanta. W 1959 roku produkcja P 240 została wstrzymana. Silnik P240 został zamontowany w pojeździe terenowym IFA P3 (lub Sachsenring P3), a później w zmienionej formie w pojeździe paradnym Sachsenring P240 reprezentującym Narodową Armię Ludową NRD. Dziś pozostało tylko kilka dobrze zachowanych okazów. Całkowita produkcja od 1956 do 1959 roku wyniosła 1382 pojazdów, z których część została również wyeksportowana.
Pierwsza seria Horcha P240 miał stare znaki towarowe nad pionowo zorientowaną osłoną chłodnicy; koronowany H (Horch) i skrzydlaty glob. Boczne, poziome listwy ozdobne zostały chromowane, podobnie jak osłona chłodnicy. Kierunkowskazy z przodu były okrągłe. Od drugiego etapu rozwoju w latach 1955/1956 wydłużono przednie i tylne panele boczne. Samochód otrzymał zespolone światła przypominające płetwy z tyłu, szerokie, otaczające światła migające z przodu oraz osłonę chłodnicy z poziomymi liniami. Oprócz znaków towarowych Horch wprowadzono nazwę modelu „Sachsenring”, która została dodana jako chromowane litery z boku. Trzeci etap rozwoju 1957/1958 wykazuje tylko niewielkie różnice w stosunku do poprzednika. Cechą szczególną są zakrzywione zamiast prostych listew bocznych. Ponieważ w lutym 1957 r. Zachodnioniemiecki Auto-Union GmbH zakazał Horchwerke używania symboli marki Horch, symbol S w kółku (S jak Sachsenring) był teraz używany jako emblemat na masce nad osłoną chłodnicy. Dopiero od tego momentu samochód miał nazwę modelu Sachsenring P240.
https://www.youtube.com/watch?v=4sDFv_mNNVo
Sachsenring P240 – dostępny był jako 4-drzwiowy sedan, 5-drzwiowe kombi oraz 4-drzwiowy kabriolet. Do napędu używano silnika R6 o pojemności 2,4 l. Moc przenoszona była na oś tylną. Samochód wyposażono w czterobiegową skrzynię biegów. Nazwa pojazdu pochodzi od toru wyścigowego Sachsenring. Samochód produkowano w Zwickau w NRD gdzie wyprodukowano 1382 egzemplarze.
Szanowni czytelnicy.
Silnik
- R6 2,4 l (2407 cm³), benzynowy, OM 6-42,5
- Średnica × skok tłoka: 78,00 mm × 84,00 mm
- Stopień sprężania: 7,1:1
- Moc maksymalna: 80 KM (59 kW) przy 4000 obr/min
- Maksymalny moment obrotowy: 167 N•m przy 1500 obr/min
- Prędkość maksymalna: 140 km/h
Inne
- Zużycie paliwa: 11-13 l/100 km
- Rozstaw kół przód / tył: b.d.
- W 1955 roku wyprodukowano 20 egzemplarzy P240, w 1956 roku – 226 sztuk, 1957 – 507 sztuk, 1958 – 519 sztuk, 1959 – 110 sztuk. Razem 1382 egz.
- W 1969 roku z okazji 20-lecia Niemieckiej Republiki Demokratycznej zbudowano dla NVA 2 (lub według innych źródeł 5) egzemplarze Sachsenring P240 Repräsentant. Model ten posiadał nowe nadwozie z poliestru wyprodukowane w VEB Karosseriewerk Drezno oraz nieco zmodyfikowany silnik.
- Sachsenring P240 Repräsentant
- Jeśli podobają się wam moje posty to proszę obserwujcie i łapka w górę.
- Polecam też inne artykuły na tym blogu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz