#092 - MADARA - BUŁGARSKA PANNA / БЪЛГАРСКА МИС / BULHARSKÁ MISS

Madara to bułgarska spółka akcyjna, założona w 1991 roku po przekształceniu KTA Madara, właściciela fabryki Madara w Szumen, która produkowała ciężarówki Madara i GAZ. Historia Decyzja o utworzeniu fabryki ciężarówek w Madara była oficjalnym początkiem bułgarskiego przemysłu motoryzacyjnego. 

Budowę przedsiębiorstwa rozpoczęto przy pomocy sowieckich specjalistów pod Szumenem w 1954 r. W momencie otwarcia w 1957 r. posiadało odlewnię, kuźnię prasową i warsztat mechaniczny. W tym samym roku rozpoczęła się tam produkcja części samochodowych, takich jak zawory, wały i koła zębate. Na początku lat sześćdziesiątych zakład zaczął się rozwijać, reorganizować pracę i tworzyć linie produkcyjne z pomocą zespołu inżynierów z fabryki samochodów ZIL w Moskwie. 

W 1963 opanowano produkcję przednich osi, a w 1965 tylnych osi do popularnych ciężarówek GAZ 51, a wkrótce potem w Szumen zaczęto produkować osie napędowe do nowoczesnego GAZ 53A. Wkrótce produkty te stały się głównym priorytetem zakładu iw praktyce zajmują około 50% jego mocy produkcyjnych. Na początku 1966 roku podjęto decyzję o rozpoczęciu montażu radzieckich ciężarówek GAZ w zakładzie w Madarze.

W tym czasie oprócz osi przedniej i tylnej produkowano również podwozie samobieżne Typ 22 - uniwersalny ciągnik czterokołowy o małej mocy i ładowności 1 tony. (Poszukuję wszelkich informacji na jego temat)

W maju 1967 roku w Szumen została wykonana pierwsza seria 5 ciężarówek GAZ-53A (początkowo były one oferowane w Bułgarii pod nazwą Riła 7, 

a do końca 1967 roku w fabryce zmontowano łącznie 200 sztuk. 

Do 1968 roku fabrykę opuszczało 200 ciężarówek miesięcznie, a we wrześniu tego samego roku oddano do użytku nową halę montażową o powierzchni 80 hektarów. 

We wrześniu 1969 roku fabryka Madara zadebiutowała na Międzynarodowych Targach w Płowdiwie, gdzie pokazała cztery modele - bazowy GA Z 53A, dwa warianty (z przedłużonym podwoziem i wywrotką) oraz model eksperymentalny wyposażony w silnik wysokoprężny o mocy 80 KM. na licencji firmy Perkins w fabryce silników w Warnie „Vasil Kolarov”. Model ten oferowano pod marką MADARA 400. ?

Wraz z nimi na tym samym stoisku targowym wystawiane są dwie ciężarówki Skoda-LIAZ, których montaż został również opanowany w przyszłym roku w Szumen.

W październiku 1969 roku 5000. ciężarówka GAZ zmontowana w Bułgarii opuściła warsztat montażowy w Szumen. 

4 lutego 1970 roku Czechosłowacja i Bułgaria podpisały 10-letnią umowę o współpracy w zakresie produkcji samochodów ciężarowych. Rok później została podpisana wieloletnia umowa pomiędzy DSO Avtoprom a Generalną Dyrekcją Czechosłowackich Zakładów Samochodowych na produkcję tylnych osi do samochodów ciężarowych. 

W 1980 roku KTA Madara przyjęła nowy typ tylnych osi MT, które są wyposażone w nowoczesną serię 100 LIAZ. Nowy model LIAZ ma 6-cylindrowy turbodoładowany silnik z bezpośrednim wtryskiem i dwa warianty - MSH 637 i MSH 638, których moc wynosi odpowiednio 270 i 304 KM. Pierwsza jego seria testowa opuściła linię montażową Madary pod koniec lat 80-tych. 17 lipca 1981 r. w Szumenie podpisano nową umowę o współpracy w dziedzinie budowy maszyn między Czechosłowacją i Bułgarią na lata 1981-2000. Według niego Bułgaria stała się największym, a po 1983 r. jedynym producentem frontów, środkowe i tylne mosty napędowe do samochodów ciężarowych LIAZ. Planuje się również, że do połowy lat 80. KTA Madara wyprodukuje około 130 000 mostów na potrzeby obu krajów i zmontuje 15 000 ciężarówek, z czego 2000 będzie pochodzić z nowego modelu 100. Produkcja tak zwanych "starych" uszkodzeń typu MTS została ostatecznie wstrzymana w 1988 r., kiedy to zmontowano tylko kilka małych serii nowego ciągnika LIAZ 100 471.  

W 1987 r. opanowano instalację LIAZ 100 050 Później w Shumen zaczęto montować wszystkie modele serii 110, takie jak 110 010, 110 030, 110 850 oraz ciągniki do transportu międzynarodowego 110 471 i 110 551, których maksymalna moc sięgała odpowiednio 290 i 305 KM. 

 

W 1989 roku Madara opanowała produkcję wywrotek LIAZ 150 260. 

Pod koniec tego samego roku zakład zaczął montować pierwsze wywrotki z podwójną przekładnią typu 151

,

 a także pierwsze 1000 sztuk 2,5 -ton ciężarówek GAZ 66.

Od tego okresu średnia roczna produkcja w KTA "Madara" obejmuje około 3000 ciężarówek GAZ 53A i kolejne 3200 sztuk LIAZ.

W latach 1971-1975 KTA Madara wyeksportowała do Czechosłowacji 10 800 mostów napędowych typu RT. W latach 1976-1980 wielkość dostaw osiągnęła 54 800 (w tym 2 700 MT). 

W latach 1978-1984 liczba tylnych mostów napędowych dostarczonych do LIAZ wynosiła już 122 700 RT, MT i 100. 

Od samego początku współpracy z LIAZ w latach 1970 do kwietnia 1989 w KTA "Madara" zmontowano ponad 27 000 samochodów ciężarowych czeskiej marki, oraz ponad 19 000 podwozi na potrzeby fabryki autobusów Chavdar w Botevgradzie.

Mało znany jest fakt, że LIAZ bierze czynny udział w budowie zakładu Vasil Kolarov w Warnie, gdzie rozpoczyna produkcję silników Diesla na licencji brytyjskiej firmy Perkins. 

W 1991 roku KTA „Madara” została przekształcona w spółkę akcyjną, a w 1999 roku zakład został sprywatyzowany i 85% stało się własnością spółki SFK Sp. W tym czasie zakład posiadał kilka hal, które zajmowały 246 000 m2 i otwartą powierzchnię kolejnych 710 000 m2. 

 

W tym czasie średnia cena ciężarówki LIAZ-Madara wynosiła około 55 000 USD, ale do 2000 roku została obniżona o 7 do 10%, w zależności od rodzaju nadbudowy. Ten strategiczny ruch w kierunku pozyskania nowych klientów nie przyniósł oczekiwanego rezultatu, a produkcja ciężarówek w Szumen spadła do krytycznego poziomu 40 sztuk sprzedanych w całym 2000 roku. 

W tym samym czasie produkcja LIAZ 100 w Czechach został zatrzymany. Zakład działa do dziś. Jest liczącym się producentem sprzętu rolniczego.

  UWAGA: Na temat samochodów Bulgarrenault i Bulgaralpine a także innych marek tj. Balkan, Pirin, Sofia, Madara, Czavdar, Preslav, Kenta, Rila i innych jest bardzo mało materiałów. Jeśli więc ktoś nimi dysponuje, szczególnie wśród moich bułgarskich przyjaciół, to będę wdzięczny za ich udostępnienie.