TATRA T77
W 1931 roku Tatra, po próbach z prototypem małego samochodu z tylnym silnikiem, oznaczonego jako Tatra V 570,
rozpoczęła prace nad nowym dużym i luksusowym samochodem o aerodynamicznym nadwoziu. Takie aerodynamiczne nadwozia były wówczas bardzo modne. Styl Stromlinie lub Streemline uważany był za szczyt mody, elegancji ale też ekstrawagancji.
Projektowanie odbywało się w ścisłej tajemnicy. W ten sposób powstał też drugi prototyp V 570 (1933) z prawdziwie opływowym nadwoziem. Wywodzący się z niego prototyp T 77 był pierwszym samochodem, którego właściwości aerodynamiczne zostały zoptymalizowane i przetestowane w tunelu aerodynamicznym, który do tej pory był wykorzystywany jedynie do opracowywania i testowania samolotów i sterowców.
Duchowymi ojcami progresywnej linii samochodów Tatra byli Hans Ledwinka jako główny projektant i inżynier Erich Übelacker odpowiedzialny za nadwozie. Projekt nadwozia był również oparty na pomysłach i wiedzy szwajcarskiego aerodynamika urodzonego na Węgrzech, Paula Jaraya.
TATRA T77 Prototyp
Nawet sam Adolf interesował się tym niezwykłym samochodem. Niestety to jego zainteresowanie bardzo później zaszkodziło Hansowi Ledwince.
TATRA T77A
Tatra 77 została po raz pierwszy zaprezentowana 5 marca 1934 roku na drodze do Karlowych Warów, 8 marca na Salonie Samochodowym w Berlinie i jesienią 1934 roku na Salonie Samochodowym w Paryżu.
Jeżeli podobają się Wam moje felietony i czekacie na następne to zawsze możecie postawić mi kawę.
buycoffee.to/meskibigos
Jego premiera wywołała sensację również tutaj. Już w marcu 1934 roku rozpoczęła się era seryjnej produkcji samochodów Tatra z aerodynamicznym nadwoziem, silnikami chłodzonymi powietrzem umieszczonymi z tyłu i wahadłowymi półosiami.
T 77 był także pierwszym samochodem firmy z całkowicie stalowym półsamonośnym nadwoziem. Silnik został umieszczony tyłem bezpośrednio do napędzanej osi, eliminując zwykły tunel środkowy dla rury środkowej i kolektora wydechowego. Zaowocowało to również zmniejszeniem masy, co było jednym z celów projektantów, dzięki czemu podwozie mogło być bardzo płaskie. Dało to w efekcie całkowicie płaską podłogę a tym samym wygodniejsze i przestronniejsze wnętrze.
Współczynnik oporu T 77 miał wartość 0,36. Nawet w dzisiejszych czasach taka wartość Cx nie jest zła. Pozwoliło to samochodowi z łatwością osiągnąć i utrzymać prędkość maksymalną 145 kilometrów na godzinę, z silnikiem o mocy „zaledwie” 44 kW, podczas gdy konwencjonalne samochody tamtych czasów wymagały do osiągnięcia takich prędkości, silnika o mocy ponad 75 kW.
Charakterystyczną cechą T 77 był również tył samochodu, który powoli zlewa się z poziomem podłogi. Został podzielony pionowym obszarem centralnym, który był różnej wielkości w różnych typach i miał zrównoważyć wpływ bocznego wiatru na samochód za pomocą lekkiego dziobu.
Samochód napędzany był chłodzonym powietrzem silnikiem benzynowym V8 z rozdzielaczem OHC. Przy pojemności 2969 cm³ wytwarzał moc 60 koni mechanicznych (44 kW) i pozwalał ważącemu 1700 kilogramów samochodowi osiągnąć maksymalną prędkość 145 km/h.
Do 1935 roku wyprodukowano 101 sztuk T 77.
Kolejna generacja to Tatra 77 A. W 1935 roku opracowano ulepszony Type T 77 A. Ta przeprojektowana wersja wykorzystywała już silnik o pojemności skokowej 3378 cm3 i mocy maksymalnej 75 KM (55 kW), a współczynnik oporu powietrza został zmniejszony do 0,21 (najniższy współczynnik w tamtych czasach).
Rozstaw osi został wydłużony o 10 centymetrów, poprawiając prowadzenie. Maksymalna prędkość również wzrosła do ponad 150 km/h. Optycznie typ 77 A jest łatwo rozpoznawalny – po raz pierwszy w samochodzie Tatra zastosowano trzeci przedni reflektor – umieszczony pośrodku.
Chociaż kolejny typ T 87 został wprowadzony w 1936 r., produkcja T 77 A była kontynuowana ze względu na ciągłe zainteresowanie, a do 1938 r. wyprodukowano łącznie 154 egzemplarze.
W sumie wyprodukowano 255 samochodów T 77 i T 77 A we wszystkich wersjach (nie licząc prototypów), a dzięki życzeniom i wymaganiom klientów oraz ręcznej produkcji, wszystkie samochody różniły się szczegółami. Według pewnych niesprawdzonych pogłosek ze zmagazynowanych części zbudowano podczas wojny jeszcze trzy Tatry T77A a po wojnie kolejne pięć sztuk. Jeśli ktoś z moich czytelników wie coś więcej na ten temat to proszę o kontakt.
Niewiele ich ocalało a te które uratowali miłośnicy pięknych aut możemy oglądać w muzeach i na zlotach oldtimerów.
JEŚLI
POSZUKUJECIE INFORMACJI O KONKRETNYM MODELU SAMOCHODU ZAPRASZAM DO
BIBLIOTEKI MĘSKIEGO BIGOSU. SĄ TAM LINKI DO WSZYSTKICH OPUBLIKOWANYCH
FELIETONÓW A TAKŻE INFO O PLANOWANYCH W NAJBLIŻSZEJ PRZYSZŁOŚCI. JEŚLI
NIE ZNALEŹLIŚCIE INTERESUJĄCEGO WAS MODELU TO PROSZĘ NAPISZCIE DO MNIE A
JA POSTARAM SIĘ SPEŁNIĆ WASZE ŻYCZENIE. W BIBLIOTECE ZNAJDZIECIE TEŻ
LINKI O TEMATYCE INNEJ NIŻ MOTORYZACJA. ZDROWIE, PODRÓŻE, DOBRA KUCHNIA
TO TYLKO KILKA Z NICH. ZAPRASZAM
https://meskibigos.blogspot.com/2022/05/biblioteka-meskiego-bigosu.html
Jęśli podobał się Wam ten felieton to zapraszam Was obserwacji Męskiego Bigosu, śledzenia go na Instagramie, Twitterze, Facebooku. Będzie mi bardzo miło gościć Was w gronie znajomych i obserwujących. Proszę też o udostępnianie moich felietonów swoim znajomym i przyjaciołom.
BIBLIOGRAFIA
- Národní technické muzeum Kostelní 42, 170 78 Praha 7 www.ntm.cz
- https://cs.wikipedia.org/wiki/Tatra_77
- https://klassikauto.pl/tylko-255-sztuk-tatra-77a-1937/
- https://player.hu/auto-motor-2/tatra-t77-1934-sztori?fbclid=IwAR1TA7C680aon53Iu4QA64GOngmk6P_Ot6MmAP8UUXR-sdabMY9kpfVbWIE
- https://www.auto-swiat.pl/klasyki/oldtimer/tatra-t77-limuzyna-z-pletwa/8jxsq6x
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz