Translate

niedziela, 15 stycznia 2023

#383 - TATRA T77

 

 

 TATRA T77

 W 1931 roku Tatra, po próbach z prototypem małego samochodu z tylnym silnikiem, oznaczonego jako Tatra V 570,Tatra V 570, 1933 [Auta5P ID:15475 EN] 

rozpoczęła prace nad nowym dużym i luksusowym samochodem o aerodynamicznym nadwoziu. Takie aerodynamiczne nadwozia były wówczas bardzo modne. Styl Stromlinie lub Streemline uważany był za szczyt mody, elegancji ale też ekstrawagancji. 

Projektowanie odbywało się w ścisłej tajemnicy. W ten sposób powstał też drugi prototyp V 570 (1933) z prawdziwie opływowym nadwoziem. Wywodzący się z niego prototyp T 77 był pierwszym samochodem, którego właściwości aerodynamiczne zostały zoptymalizowane i przetestowane w tunelu aerodynamicznym, który do tej pory był wykorzystywany jedynie do opracowywania i testowania samolotów i sterowców.  

Duchowymi ojcami progresywnej linii samochodów Tatra byli Hans Ledwinka ilustracja jako główny projektant i inżynier Erich Übelacker odpowiedzialny za nadwozie. Projekt nadwozia był również oparty na pomysłach i wiedzy szwajcarskiego aerodynamika urodzonego na Węgrzech, Paula JarayaPaul Jaray - Wikipedia, la enciclopedia libre.  


 Vůbec největším konstrukčním úspěchem Hanse Ledwinky byl vůz Tatra 77.

 TATRA T77 Prototyp

 Tatra (przedsiębiorstwo) – Wikipedia, wolna encyklopedia Tatra (przedsiębiorstwo) – Wikipedia, wolna encyklopedia Tatra (przedsiębiorstwo) – Wikipedia, wolna encyklopedia

 

 Nawet sam Adolf interesował się tym niezwykłym samochodem. Niestety to jego zainteresowanie bardzo później zaszkodziło Hansowi Ledwince.

 

 TATRA T77A

 

 Tatra 77 została po raz pierwszy zaprezentowana 5 marca 1934 roku na drodze do Karlowych Warów, 8 marca na Salonie Samochodowym w Berlinie i jesienią 1934 roku na Salonie Samochodowym w Paryżu. 

Jeżeli podobają się Wam moje felietony i czekacie na następne to zawsze możecie postawić mi kawę.   

buycoffee.to/meskibigos

 

Jego premiera wywołała sensację również tutaj. Już w marcu 1934 roku rozpoczęła się era seryjnej produkcji samochodów Tatra z aerodynamicznym nadwoziem, silnikami chłodzonymi powietrzem umieszczonymi z tyłu i wahadłowymi półosiami.  

T 77 był także pierwszym samochodem firmy z całkowicie stalowym półsamonośnym nadwoziem. Silnik został umieszczony tyłem bezpośrednio do napędzanej osi, eliminując zwykły tunel środkowy dla rury środkowej i kolektora wydechowego. Zaowocowało to również zmniejszeniem masy, co było jednym z celów projektantów, dzięki czemu podwozie mogło być bardzo płaskie. Dało to w efekcie całkowicie płaską podłogę a tym samym wygodniejsze i przestronniejsze wnętrze.


Współczynnik oporu T 77 miał wartość 0,36.  Nawet w dzisiejszych czasach taka wartość Cx nie jest zła. Pozwoliło to samochodowi z łatwością osiągnąć i utrzymać prędkość maksymalną 145 kilometrów na godzinę, z silnikiem o mocy „zaledwie” 44 kW, podczas gdy konwencjonalne samochody tamtych czasów wymagały do osiągnięcia takich prędkości, silnika o mocy ponad 75 kW. 

 

 Charakterystyczną cechą T 77 był również tył samochodu, który powoli zlewa się z poziomem podłogi. Został podzielony pionowym obszarem centralnym, który był różnej wielkości w różnych typach i miał zrównoważyć wpływ bocznego wiatru na samochód za pomocą lekkiego dziobu. 

Samochód napędzany był chłodzonym powietrzem silnikiem benzynowym V8 z rozdzielaczem OHC. Przy pojemności 2969 cm³ wytwarzał moc 60 koni mechanicznych (44 kW) i pozwalał ważącemu 1700 kilogramów samochodowi osiągnąć maksymalną prędkość 145 km/h.  

Do 1935 roku wyprodukowano 101 sztuk  T 77.   

Kolejna generacja to Tatra 77 A. W 1935 roku opracowano ulepszony Type T 77 A. Ta przeprojektowana wersja wykorzystywała już silnik o pojemności skokowej 3378 cm3 i mocy maksymalnej 75 KM (55 kW), a współczynnik oporu powietrza został zmniejszony do 0,21 (najniższy współczynnik w tamtych czasach). 

Rozstaw osi został wydłużony o 10 centymetrów, poprawiając prowadzenie. Maksymalna prędkość również wzrosła do ponad 150 km/h. Optycznie typ 77 A jest łatwo rozpoznawalny – po raz pierwszy w samochodzie Tatra zastosowano trzeci przedni reflektor – umieszczony pośrodku.

 

Chociaż kolejny typ T 87 został wprowadzony w 1936 r., produkcja T 77 A była kontynuowana ze względu na ciągłe zainteresowanie, a do 1938 r. wyprodukowano łącznie 154 egzemplarze. W sumie wyprodukowano 255 samochodów T 77 i T 77 A we wszystkich wersjach (nie licząc prototypów), a dzięki życzeniom i wymaganiom klientów oraz ręcznej produkcji, wszystkie samochody różniły się szczegółami. Według pewnych niesprawdzonych pogłosek ze zmagazynowanych części zbudowano podczas wojny jeszcze trzy Tatry T77A a po wojnie kolejne pięć sztuk. Jeśli ktoś z moich czytelników wie coś więcej na ten temat to proszę o kontakt.

 

   

Niewiele ich ocalało a te które uratowali miłośnicy pięknych aut możemy oglądać w muzeach i na zlotach oldtimerów.

JEŚLI POSZUKUJECIE INFORMACJI O KONKRETNYM MODELU SAMOCHODU ZAPRASZAM DO BIBLIOTEKI MĘSKIEGO BIGOSU. SĄ TAM LINKI DO WSZYSTKICH OPUBLIKOWANYCH FELIETONÓW A TAKŻE INFO O PLANOWANYCH W NAJBLIŻSZEJ PRZYSZŁOŚCI. JEŚLI NIE ZNALEŹLIŚCIE INTERESUJĄCEGO WAS MODELU TO PROSZĘ NAPISZCIE DO MNIE A JA POSTARAM SIĘ SPEŁNIĆ WASZE ŻYCZENIE. W BIBLIOTECE ZNAJDZIECIE TEŻ LINKI O TEMATYCE INNEJ NIŻ MOTORYZACJA. ZDROWIE, PODRÓŻE, DOBRA KUCHNIA TO TYLKO KILKA Z NICH. ZAPRASZAM

https://meskibigos.blogspot.com/2022/05/biblioteka-meskiego-bigosu.html 


 

 Jęśli podobał się Wam ten felieton to zapraszam Was obserwacji Męskiego Bigosu, śledzenia go na Instagramie, Twitterze, Facebooku.  Będzie mi bardzo miło gościć Was w gronie znajomych i obserwujących. Proszę też o udostępnianie moich felietonów swoim znajomym i przyjaciołom.

BIBLIOGRAFIA

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz