W ciągu kilku lat działalności Hudson zajął mocną pozycję na rynku samochodowym jako niszowy producent samochodów średniej wielkości, oferując konkurencyjne pojazdy wobec takich koncernów jak firm oferujących modele produkowane masowo. Każdy miłośnik samochodów, lubi się trochę wyróżniać z tłumu innych aut na drodze i to właśnie Hudson dawał mu tą możliwość.
Hudson Hornet 1951
Produkcja modeli marki Hudson trwała nieprzerwanie do czasu II wojny światowej, Wtedy to wzorem pozostałych producentów w USA zawieszono wytwarzanie cywilnych samochodów osobowych. Wszystkie moce produkcyjne koncernu, skierowane zostały na zaspokojenie potrzeb armii USA oraz ich sojuszników. Firma produkowała między innymi części dla lotnictwa, silniki do marynarki wojennej oraz do dział przeciwlotniczych. W ten sposób barki podczas inwazji w Normandii korzystały z silników Hudsona.
Sprzedaż nowych samochodów po wojnie,Hudson wznowił 5 lutego 1946 roku. Początkowo były to zmodernizowane modele produkowane przed 1942 rokiem. W tym to roku Hudson wyprodukował ponad 92 tysiące samochodów. Zajmował 9-te miejsce na rynku amerykańskim (4,20% udziału). Wydawałoby się że to sukces, jednak udział Hudsona w rynku systematycznie spadał. Bezpośrednimi konkurentami Hudsona były takie marki jak Biuck, DeSoto, Oldsmobile, Nash. Ford, Chevrolet, Chrysler, Plymouth były o wie tańsze. Potrzebna była strategia ratunkowa. I tak już w grudniu 1947 roku, zaprezentowano modele na rok 1948. Samochody miały samonośne, niskie i opływowe nadwozia, o nowej pontonowej stylistyce. Nazwano ten typ nadwozia "Step-Dopwn". Było to w USA najnowocześniejsze nadwozia w aucie osobowym. Modele nazwano Super, Commodore, Pacemaker, Hornet i Wasp. Sukces był ogromny. W pierwszym roku produkcji sprzedano 117404 samochody. W 1949 roku 162224 auta. Rok w rok sprzedaż Hudsonów była na poziomie powyżej 100 tysięcy sztuk. Mimo to, nie udało się odzyskać 9-go miejsca w rankingu producentów. No cóż, konkurencja też nie spała a Ford i GMC produkowały już samochody w milionach egzemplarzy rocznie. Ostatecznie utrwalił swoją pozycję na dwu procentowym udziale w rynku i 13 miejscu.
Sytuacja poprawiła się w 1951 roku, kiedy marka wypuściła naszego bohatera czyli model Hornet (Szerszeń), produkując ogółem w tym roku prawie 132 tysiące samochodów, lecz już od 1952 roku produkcja spadła trwale poniżej stu tysięcy sztuk. Hudson nie posiadał wystarczających kapitałów, aby zastąpić produkowane samochody zupełnie nowym modelem. Wzorem wielkich producentów, ograniczał się do corocznych liftingów. Sytuacji nie poprawiło wprowadzenie w 1953 roku mniejszego modelu nowej konstrukcji "Jet", którego opracowanie pochłonęło znaczne środki. Niestety nie nie mógł on konkurować cenowo z samochodami dużych koncernów. Ponadto Amerykanie bardzo chętnie korzystali z mody na coraz większe samochody osobowe.
Istotnym faktem w historii Hudsona jest udział jego samochodów w wielu wyścigach samochodowych. I tak w 1951 roku modelowi Hornet z mocnym sześciocylindrowym silnikiem wziął udział w wyścigach NASCAR. Już w sezonie 1951 zwyciężył on w 12 z 41 wyścigów serii. Przez kolejne dwa lata Hornety zdominowały całkowicie wyścigi NASCAR, wygrywając w 27 zawodach z 34 w 1952, w 22 z 37 wyścigów w 1953 roku i jeszcze w 17 z 37 w 1954, ostatnim roku dużych sukcesów marki. Sukcesy sportowe jednak nie przekładały się na wyniki sprzedaży mogące zagrozić pozycji konkurencyjnych marek dużych koncernów, częściej wymieniających modele samochodów na całkowicie nowe.
Samochody marki Hudson po utworzeniu American Motors produkowano jeszcze przez trzy lata. W celu uzyskania wymiernych oszczędności, w październiku 1954 roku zaprzestano produkcji samochodów w fabryce Hudsona w Detroit, a produkcję przeniesiono do zakładów Nash w Kenosha. Nowe modele Hudsona, począwszy od 1955 roku, bazowały na modelach marki Nash.
W związku z rosnącą popularnością kompaktowego modelu Nash Rambler , koncern AMC zdecydował o przekształceniu Ramblera w osobną markę koncernu oraz likwidację marek Hudson i Nash. 25 czerwca 1957 roku został zbudowany ostatni samochód Hudson, po czym marka została wycofana z użytku
Hudson Hornet 1952
Hudson Super Convertible 1946-47
Hudson Hornet został zaprezentowany po raz pierwszy w październiku 1950 roku, jako nowy model na 1951 rok modelowy.
Model Hornet oparto na produkowanym równolegle modelu Commodore. W przeciwieństwie do niego Horneta wyposażono w nowy silnik o bardziej sportowym charakterze. Samochód utrzymano w charakterystycznych proporcjach stylistycznych, zachowując smukłą, niską, dynamiczną sylwetkę z łagodnie opadającą linią dachu i zwężającym się ku tyłowi nadwoziem, z zakrytymi całkowicie tylnymi kołami. Rozstaw osi wynosił 124 cale czyli 315 cm. Grill to duża, chromowana półeliptyczna atrapa z mniejszą półeliptyczną belką wewnątrzną i bardzo charakterystycznymi poprzeczkami pośrodku w formie trójkąta, tworzącego literę A, z logo Hudsona na szczycie.
Jej wzór był nowy, wspólny dla wszystkich modeli Hudsona z tego roku.
Maska przednia miała charakterystyczne dla tego okresu wybrzuszenie, a
po jej bokach na przedłużeniu błotników znajdowały się szeroko
rozstawione okrągłe reflektory. Dzielona szyba przednia była silnie
pochylona. Ozdoby boczne stanowił emblemat Horneta za przednimi kołami,
przechodzący w listwę nierdzewną, opadającą łagodnie do dolnej krawędzi
nadwozia za tylnymi kołami. Sedan miał nadwozie w stylu fast back. Coupé wyposażone zostało w mniejszy grilli tył w stylu notch back.
Napęd stanowił silnik H-145 –R6, dolnozaworowy o pojemności 308 cali sześciennych (5 litrów). Był dość nietypowy jak na USA, nie był to V8, lecz zapewniał wysoką moc brutto 145 KM. Był to wówczas najsilniejszy silnik sześciocylindrowy na rynku amerykańskim, mocniejszy także od części jednostek V8.
Standardowo stosowana była trzybiegowa manualna 3-biegowa + wsteczny. Oferowano też skrzynie z nadbiegiem tzw. Overdrive, skrzynię półautomatyczną Drivemaster lub skrzynię w pełni automatyczną Hydra-Matic produkowaną przez GMC.
Opony miały rozmiar 7,1 × 15, a w kabriolecie 7,6 × 15. W wyposażeniu dodatkowym było radio (84 dolary dopłaty). Kabriolet miał elektrycznie opuszczane i podnoszone szyby oraz dach. Komfort na tylnej, i tak bardzo wygodnej, kanapie zwiększał rozkładany centralny podłokietnik o szerokości aż 41 cm.
Samochód w bazowej komletacji kosztował od 2543 dolarów za coupé i 2568 dolarów za sedan do 3099 dolarów za kabriolet.
Hornet kosztował dokładnie tyle samo co model Commodore z silnikiem
ośmiocylindrowym. Z uwagi na sporo, mocniejszy silnik był pozycjonowany
jako flagowy model marki.
Wyprodukowano ich w 1951 roku modelowym 43 667, co stanowiło 1/3
produkcji Hudsona i przyczyniło się do jego drugiego najlepszego roku po
wojnie (aczkolwiek Hudson zajmował mimo to dopiero 12. miejsce na rynku
amerykańskim, z udziałem 2,27%). Odmiany hardtop i kabriolet okazały się jednak mało popularne, znajdując tylko 2101 i 551 nabywców. Hornet należał do wyższej średniej półki cenowej, konkurując z samochodami takimi, jak Buick Super, Chrysler Winsor De Luxe, Oldsmobile 98 III oraz DeSoto Firedome.
Buick Super
Chrysler Winsor De Luxe
Oldsmobile 98 III
DeSoto Firedome
Hudson Hornet 1954
1951 Hudson Hornet convertible
W 1955 roku zaprezentowano model Hudson Hornet II. Jaj już wspomniałem ten model konstrukcyjnie był identyczny z samochodem Nash Ambasador.
Hudson Hornet II
W 1956 roku samochód przeszedł face lifting a w 1957 roku zakończono jego produkcję.
Hudson Hornet II 1957
Prawdopodobnie byłoby tak że o samochodach marki Hudson świat by zapomniał. No, oczywiście poza miłośnikami oldtimerów, takich jak my. Widywalibyśmy je w muzeach, na wystawach czy na zlotach. Stał się jednak cud i świat przypomniał sobie ten piękny samochód. To wszystko dzięki twórcom filmu animowanego pt. AUTA. Ta Hudson Hornet to jeden z ważniejszych bohaterów. Kto widział ten wie. Kto nie widział niech zobaczy.
BIBLIOGRAFIA
https://www.turbosquid.com/pl/3d-models/hudson-hornet-3d-model/1041622
https://spidersweb.pl/autoblog/hudson-coupe-icon-restomod/
https://fr.wikipedia.org/wiki/Hudson_Hornet
https://ru.wikipedia.org/wiki/Hudson_Hornet
JEŚLI
POSZUKUJECIE INFORMACJI O KONKRETNYM MODELU SAMOCHODU ZAPRASZAM DO
BIBLIOTEKI MĘSKIEGO BIGOSU. SĄ TAM LINKI DO WSZYSTKICH OPUBLIKOWANYCH
FELIETONÓW A TAKŻE INFO O PLANOWANYCH W NAJBLIŻSZEJ PRZYSZŁOŚCI. JEŚLI
NIE ZNALEŹLIŚCIE INTERESUJĄCEGO WAS MODELU TO PROSZĘ NAPISZCIE DO MNIE A
JA POSTARAM SIĘ SPEŁNIĆ WASZE ŻYCZENIE. W BIBLIOTECE ZNAJDZIECIE TEŻ
LINKI O TEMATYCE INNEJ NIŻ MOTORYZACJA. ZDROWIE, PODRÓŻE, DOBRA KUCHNIA
TO TYLKO KILKA Z NICH. ZAPRASZAM
https://meskibigos.blogspot.com/2022/05/biblioteka-meskiego-bigosu.html
Jeżeli podobają się Wam moje felietony i czekacie na następne to zawsze możecie postawić mi kawę.
Jeżeli podobają się wam moje
felietony to zapraszam do obserwowania mojego bloga MĘSKI BIGOS.
Informacje o nowościach znajdziecie na wielu grupach motoryzacyjnych w
mediach społecznościowych FB, TT, INSTAGRAM i innych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz