GAZ-3105 „Wołga” został stworzony jako samochód klasy średniej o podwyższonym poziomie komfortu. Samochód powstał na zlecenie rządu rosyjskiego - nie należał bezpośrednio do rodziny modeli Volga/Wołga. Obu pisowni będę używał zamiennie. Nowa limuzyna miała pełnić funkcje reprezentacyjne. Do pewnego stopnia miała wypełnić lukę, powstałą po wycofanym z produkcji samochodzie ГАЗ 14 ЧАЙКА / GAZ 14 CZAJKA / MEWA. (W Polsce używano rosyjskiej nazwy CZAJKA, choć w rzeczywistości Czajka to Mewa.
Analogicznie protoplasta FSO Warszawy to GAZ M20 POBIEDA czyli GAZ M20 ZWYCIĘSTWO. W komunizmie samochody miały idiotyczne nazwy.)
O ile jednak GAZ 14 CZAJKA to samochód ewidentnie reprezentacyjny i bliżej mu do limitowanych modeli osobowych, produkowanych przez zakłady Lichaczowa w Moskwie, np. ZIŁ 4104, czy też do niektórych Mercedesów S-klasse lub amerykańskich Lincolnów i Cadillaków, to samochodowi GAZ 3105 VOLGA, ewidentnie bliżej było do takich samochodów jak FORD SCORPIO Mk.I z którego stylistyki czerpał pełnymi garściami.
Innymi odpowiednikami Wołgi były, w przybliżeniu, Mercedes W123, Peugeot 604, Opel Senator, Polski Fiat 130p, czy czechosłowacka Tatra 613.
Opel Senator B 1987 – 1993
Nie był to więc, samochód reprezentacyjny. Można by powiedzieć że było to auto o standardzie Business Class. Musimy tu pamiętać że w drugiej połowie lat 80-tych XXw. obowiązywały trochę inne standardy luksusu. Klimatyzacja manualna, bezwładnościowe pasy bezpieczeństwa, welurowa tapicerka, ogrzewana tylna szyba, sporadycznie ABS, alu felgi - to były atrybuty luksusu. Większość systemów elektronicznych, tak obecnie powszechnych, w tamtych czasach była jeszcze w powijakach lub po prostu jeszcze nie istniała. Dlatego, proszę, gdy piszę "samochód luksusowy", weźcie pod uwagę ówczesne standardy. Trzeba jednak przyznać że wyposażenie GAZ-a 3105 Wołga było bardzo bogate.
Volga 3105 była produkowany od 1992 do 1996 roku w warsztatach GAZ w Gorki (obecnie Niżnyj Nowgorod). Twórcą tego modelu był czołowy projektant fabryki samochodów Siergiej Batyanow.
Siergiej Batyanow - tu przy innym modelu Wołgi 3111.
Produkcję można określić jako w 80 procentach ręczną. Poziom zaawansowania technologicznego był raczej niski a koszt produkcji relatywnie wysoki. Nie ma się czemu dziwić skoro już na początku przedsięwzięcia zakładano poziom produkcji w wysokości 250 egzemplarzy rocznie. Przez 4 lata produkcji powstało jednak tylko 55 egzemplarzy. Niektóre źródła rosyjskie mówią o około 100 egzemplarzach. Niestety, jak to z produktami przemysłu ZSRR i Rosji, prawdziwy poziom produkcji jest nieznany.
Większość z nich trafiła do prywatnych odbiorców. Organizacje rządowe w Rosji w latach 90-tych preferowały luksusowe samochody z zachodniej Europy. Może właśnie dzięki temu, spora ilość Wołgi 3105 zachowała się do naszych czasów. Dzisiaj stoją w wielu rosyjskich muzeach i kolekcjach
Historia powstania tego samochodu rozpoczęła się z końcem lat 80-tych ubiegłego wieku, wtedy konieczne było opracowanie specjalnego luksusowego samochodu dla ówczesnej elity partyjnej i państwowej kraju. Wcześniej funkcję samochodu reprezentacyjnego pełnił GAZ-14 „Czajka”, jednak w1988 roku został wycofany z produkcji. GAZ-3102 Wołga, samochód pozycjonowany poniżej Czajki GAZ 14, nie nadawał się dla liderów partyjnych czy państwowych a także sowieckich ministerstw i departamentów. Pod względem poziomu komfortu mocno odstawał od oczekiwań rosyjskich kacyków.
Decyzja o rozpoczęciu produkcji seryjnej tej Wołgi została podjęta po rozpadzie ZSRR, kiedy prezydent Federacji Rosyjskiej zaakceptował propozycję GAZ dotyczącą zakończenia etapu przygotowań do stworzenia tego samochodu.
BORYS JELCYN - Prezydent Federacji Rosyjskiej
Zgodnie z jego zamówieniem GAZ-3105 miał być produkowany w ilości 250 sztuk rocznie. Już w 1995 roku miał być wyprodukowany w ilości 150 sztuk. Takie były założenia.
W fabryce GAZ pierwsze prototypy powstały już w 1987 roku. Projekt uwzględniał takie innowacje, jak wspomaganie kierownicy, układ kierowniczy z zębatką, regulacja kierownicy, zarówno pod względem nachylenia, jak i długości, a także stały napęd na wszystkie koła. Ponadto kierowca tej „Wołgi” mógł zablokować środkowy mechanizm różnicowy. Również w pakiecie samochód zawierał pełną moc akcesoriów, np. centralny zamek. 
GAZ 3105 VOLGA - Prototyp seria 1
GAZ 3105 VOLGA - Prototyp seria 1
Inżynierowie GAZ wyposażyli GAZ-3105 Wołga w zawieszenie MacPhersona, podwójnie oszklone drzwi oraz klamki drzwi wpuszczone w szkło. Ze względu na to, że wnętrze tego samochodu było widoczne ze wszystkich stron, w fabryce nazwano je „Oko”. Wykonano po 3 sztuki prototypów w różnych kolorach. Jeden egzemplarz takiego czarnego samochodu jest obecnie przechowywany w zbiorach Muzeum Historii GAZ. 
To on został kiedyś przedstawiony ówczesnemu przywódcy kraju Michaiłowi Siergiejewiczowi Gorbaczowowi, który namaścił konstruktów i zatwierdził samochód.
Michaił Siergiejewicz Gorbaczow Prezydent ZSRR
Nikołaj Ryżkow
Jednak innemu przywódcy państwa radzieckiego, prezesowi Rady Ministrów Nikołajowi Ryżkowowi nie spodobała się nowoczesna linia nadwozia i nietypowe przeszklenie drzwi. Uznał ich obecność w luksusowym samochodzie za niestosowną i ekstrawagancką. Inżynierowie zakładu musieli pilnie usunąć je z projektu Wołgi.
Samochody, które nie mają podwójnych szyb bocznych, są uważane za samochody GAZ-3105 drugiej serii. W związku z tym, że w trakcie opracowywania projektu maszyny jej twórcy popełnili błąd w obliczeniach, a także ze względu na konieczność dokonania zmian w projekcie w związku ze zmianą przeszklenia, ostateczna masa maszyny wzrosła o 200 kilogramów. Również ze względu na brak zaplecza produkcyjnego konieczne było zastosowanie importowanych komponentów w konstrukcji maszyny.
Pisałem że samochód GAZ-3105 Wołga został stworzony jako samochód dla sowieckiej, partyjnej elity. W 1992 roku konstruktorom zakładu udało się złożyć trzy kolejne egzemplarze prototypowe. Na początku 1993 roku zmontowano kolejne 15 samochodów. Niemal wszystkie prototypy poddane zostały testom bezpieczeństwa i posłużyły jako makiety do technicznego rozwoju projektu.
Kierowcy testowi tego samochodu chwalili jego udany układ, ponieważ nowa Wołga miała: wspomaganie kierownicy, regulowaną kolumnę, klimatyzację. Warto również wspomnieć o osobnym pakiecie elektrycznym tego samochodu, który obejmował: elektryczne szyby, centralny zamek, elektryczny napęd przednich i tylnych siedzeń, elektryczne podgrzewanie ich poduszek i tylnych oparć. System audio samochodu obejmował 6 głośników umieszczonych we wnękach przednich drzwi, na desce rozdzielczej, a także na tylnej półce. System klimatyzacji nie tylko ogrzewał wnętrze, ale także klimatyzował i wentylował wnętrze. Klima mogła automatycznie utrzymywać w nim określony mikroklimat. GAZ-3105 miał także zainstalowany radiotelefon, z którego można było korzystać zarówno z tylnego, jak i z przedniego siedzenia. Przy tych samych wymiarach, wnętrze nowego modelu wyglądało na znacznie bardziej przestronne niż w Wołdze GAZ-24-10.
Dzięki nowoczesnemu rozmieszczeniu układu napędowego i przeniesienia napędu projektantom GAZ udało się znacznie zwiększyć przestrzeń w kabinie przeznaczonej dla pasażera z przodu i kierowcy. Tylne siedzenie było ruchome. Posiadało również możliwość regulacji, dzięki czemu pasażer mógł teraz zmienić kąt nachylenia oparcia, dodatkowo wszystkie siedzenia samochodu zostały wyposażone w napęd elektryczny. Twórcy nowej „Wołgi” stworzyli ją w wersji z napędem na wszystkie koła. Takie rozwiązanie techniczne wybrano ze względu na fakt, że takie samochody doskonale sprawdzają się w rosyjskich warunkach drogowych. Jednocześnie inżynierowie GAZ wyposażyli go w niezależne zawieszenie na kolumnach MacPhersona. W GAZ-3105 Wołga zainstalowano tylne i przednie stabilizatory, co umożliwiło osiągnięcie wysokiego poziomu płynności, takiego jak Mercedes-Benz-260-4-Matic lub Ford Scorpio-4x4. W przyszłości planowano również, aby samochód miał zawieszenie hydro-pneumatyczne i zmienny prześwit.
Jeżeli podobają się Wam moje felietony i czekacie na następne to zawsze możecie postawić mi kawę.
Samochód miał pięciobiegową manualną skrzynię biegów. Skrzynia biegów została wykonana w jednym bloku z przednim mostem napędowym. Jednocześnie centralny mechanizm różnicowy miał z nimi jedną wspólny system smarowania. Sprzęgło jest suche, jedno tarczowe ze sprężyną centralną (tzw. słoneczko). W przypadku jazdy w trudnych warunkach drogowych twórcy auta przewidzieli możliwość zablokowania centralnego mechanizmu różnicowego z siedzenia kierowcy. Układ hamulcowy tego modelu posiada przednie i tylne hamulce tarczowe wyposażone w pływające zaciski, natomiast dwuobwodowy napęd hydrauliczny wyposażony posiada w regulator siły hamowania oraz wspomaganie podciśnieniowe (obecnie to standard nawet w bardzo tanich samochodach). Hamulec postojowy może być używany jako awaryjny, ponieważ jest połączony mechanicznym napędem linkowym działającym na zaciski tylnego hamulca. Jego konstrukcję i elementy adaptowano z samochodu VAZ 2109. Ponadto w projekcie tej maszyny uwzględniono również katalizator spalin, a także ABS.
W konstrukcji mechanizmu kierowniczego tej Wołgi po raz pierwszy w samochodach tej marki zastosowano układ kierowniczy z zębatką. Kolumna kierownicy samochodu mogła być regulowana pod względem nachylenia i długości, dodatkowo została wyposażona w element pochłaniający energię.
Do napędu użyto nowego silnika gaźnikowego 3105 V8 o pojemności skokowej 3,4 litra. Gaźnik miał oznaczenie K114. Tłoki i głowice cylindrów jednostki napędowej zostały wykonane z aluminium, a blok cylindrów z żeliwa. Ponadto dla tego modelu opracowano układ zasilania wykorzystujący wtrysk bezpośredni.
Próbowano także zainstalować silniki ZMZ-406, a pod koniec produkcji tego modelu zaczęli instalować na nim zagraniczne gaźniki Pierburg. Obecność tych silników, a także bezdotykowy układ zapłonowy, pozwoliły przyspieszyć samochód do 100 km / hw zaledwie 12 sekund. A jego maksymalna prędkość osiągnęła 195 km / h.
Z dodatkowego wyposażenia samochód posiadał radio, system klimatyzacji LANCIA, komputer pokładowy, a także przycisk blokady centralnego mechanizmu różnicowego ze zdalnym napędem podciśnieniowym.
Koło zapasowe samochodu znajdowało się w specjalnej wnęce w bagażniku, a jego wysokość załadunkowa była o 200 milimetrów mniejsza w porównaniu do innych modeli Wołgi.
GAZ-3105 „Wołga” został dość dobrze doceniony za granicą. W 1992 roku był wystawiany na międzynarodowych salonach w Brukseli i Lipsku. Koszt produkcji tego samochodu był wysoki, więc został dostarczony zagranicznym dealerom zakładu w cenie od 50 000 do 60 000 USD. Jak za ten samochód, nawet wyposażony we wszystkie opcje, stanowczo za dużo. No chyba że w cenie uwzględniono egzotykę tego auta. Wyeksportowano podobno siedem samochodów GAZ 3105 VOLGA.
Samochód był wielokrotnie modyfikowany. Został więc wyposażony w silnik 3105 o mocy 156 „koni” i gaźnik k114, późniejsza modyfikacja miała Pirburga 4A1, co pozwoliło rozwinąć moc 170 koni mechanicznych.
GAZ-3105 Volga zszedł z produkcji w 1996 roku ze względu na bardzo wysokie koszty jego produkcji i niskie zainteresowanie klientów.
JEŚLI
POSZUKUJECIE INFORMACJI O KONKRETNYM MODELU SAMOCHODU ZAPRASZAM DO
BIBLIOTEKI MĘSKIEGO BIGOSU. SĄ TAM LINKI DO WSZYSTKICH OPUBLIKOWANYCH
FELIETONÓW A TAKŻE INFO O PLANOWANYCH W NAJBLIŻSZEJ PRZYSZŁOŚCI. JEŚLI
NIE ZNALEŹLIŚCIE INTERESUJĄCEGO WAS MODELU TO PROSZĘ NAPISZCIE DO MNIE A
JA POSTARAM SIĘ SPEŁNIĆ WASZE ŻYCZENIE. W BIBLIOTECE ZNAJDZIECIE TEŻ
LINKI O TEMATYCE INNEJ NIŻ MOTORYZACJA. ZDROWIE, PODRÓŻE, DOBRA KUCHNIA
TO TYLKO KILKA Z NICH. ZAPRASZAM
https://meskibigos.blogspot.com/2022/05/biblioteka-meskiego-bigosu.html
Jeżeli podobają się wam moje
felietony to zapraszam do obserwowania mojego bloga MĘSKI BIGOS.
Informacje o nowościach znajdziecie na wielu grupach motoryzacyjnych w
mediach społecznościowych FB, TT, INSTAGRAM i innych.
BIBLIOGRAFIA
https://www.drive2.ru/b/4062246863888193316
https://www.drive2.ru/b/4062246863888193316
https://autohis.ru/sovietauto/gaz/gaz-3105-ch-3.php
https://pl.wikipedia.org/wiki/GAZ-3105_Wo%C5%82ga
https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%93%D0%90%D0%97-3103
https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%93%D0%90%D0%97-3105
https://en.wikipedia.org/wiki/GAZ-3105
https://www.zr.ru/content/articles/944775-chem-udivil-salon-lada-vesta-ng/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz