O Argentyńskiej motoryzacji i produkowanych tam samochodach w Polsce naprawdę nie wiele wiadomo. Ostatnio jednak, trochę się w tej materii zmienia. A to za sprawą Polskiego Fiata 125p, który w naszym kraju stał się, niemal że, przedmiotem kultu. Nie będę tu nikogo krytykował bo sam zaliczam się do miłośników tego samochodu i w swoim życiu przepuściłem przez swoje ręce kilka egzemplarzy tego auta. Podobne, prawie identyczne auto produkowano właśnie w Argentynie oprócz oryginalnego Fiata 125. Uważni czytelnicy Męskiego Bigosu zapewne pamiętają artykuły o tych właśnie samochodach. Jeśli ktoś nie czytał to odsyłam do biblioteki bloga
No tak, Fiat to jednak nie cała argentyńska motoryzacja. Poza nim na tamtejszym rynku obecne a produkowane w tym kraju były Siam, DKW, Chevrolet, Ford, IKA Torino, Isard, Jusicialista, Linea Dodge, Opel, Peugeot, Rambler, Renault, Valiant, VW i jeszcze parę innych. Postaram się przybliżyć Wam te konstrukcje i man nadzieję że się Wam spodobają.
fot.https://www.kizlarsoruyor.com/arabalar/a164930-arjantin-in-mikro-otomobili-dinarg-d200
Na pierwszy ogień idzie argentyński mikrosamochód Dinarg D-200. To taki argentyński Mikrus.
Dinarg D-200 to samonośny mikrosamochód argentyńskiej konstrukcji. Jego odpowiednikami europejskimi były niemieckie samochody Messerschmidt, Fuldamobil, Goggomobil czy polskie Mikrus, Meduza, Smyk czy Gacek.
Wyprodukowano zaledwie 300 sztuk tego mikrosamochodu, dlatego dziś uważany jest za samochód kolekcjonerski. Produkowany był wyłącznie w wersji dwudrzwiowej z dwoma siedzeniami, choć za siedzeniem posiada opuszczaną pokrywę i pomieści dwójkę dzieci na siedząco.
Jest to samochód o bardzo małych gabarytach (miał długość 2430 mm, szerokość 1240 mm i wysokość 1200 mm), osiągał prędkość zaledwie 75 km/h, mimo tych wad był to samochód bardzo tani, a przy tym czas bardzo rzadki. Na 17,5 km zużywa 1 litr paliwa. Około 5-6 litrów na 100km.
Początki firmy, która zbudowała ten samochód, sięgają 1959 roku, kiedy grupa przemysłowców i inżynierów utworzyła spółkę akcyjną, którą nazwali Dinámica Industrial Argentina, z argentyńskim kapitałem. 
fot.https://www.testdelayer.com.ar/pruebas/dinarg-d-200.htm
W tym czasie wiele krajowych i międzynarodowych firm rozpoczęło produkcję samochodów, korzystając z Programu Promocji Przemysłu Motoryzacyjnego, zapoczątkowanego przez rząd Arturo Frondizi w 1959 roku. 
fot.https://www.testdelayer.com.ar/pruebas/dinarg-d-200.htm
Kolejnym wyraźnym przykładem był Siam Di Tella 1500.
O tym samochodzie już niedługo przeczytacie na Męskim Bigosie. 
fot.https://www.testdelayer.com.ar/pruebas/dinarg-d-200.htm
Na czele tej firmy stał inżynier José Fuad Elaskar (prezes) i wspólnie z inżynierami Melitonem Gonzálezem del Solar, Gilberto Anastasio Lamarque, Enrique Rodríguez Pardiña, Walter Ricardo Santa Cruz i Roberto Antonio Suárez. 
fot.https://www.testdelayer.com.ar/pruebas/dinarg-d-200.htm
Postanowili oni zaprojektować mały, tani samochód zarówno w zakupie jak i w utrzymaniu.
W 1960 roku ukończono trzy prototypy tego Dinarga D-200. Rok później przeprowadzono testy tych prototypów pokonując 100 000 km. Projekt zakończył się sukcesem i uzyskał zgodę Ministerstwa Przemysłu i Górnictwa w listopadzie 1961 roku. dekret 3693/59.
fot.https://www.kizlarsoruyor.com/arabalar/a164930-arjantin-in-mikro-otomobili-dinarg-d200
W tym samym roku rozpoczęto produkcję tego pojazdu w zakładach przemysłowych w Chacras i Camino San Roque w Kordobie. W planach produkcyjnych na lata 1962, 1963 i 1964 przewidziano odpowiednio 2000, 2500 i 3000 sztuk. Choć nie ma oficjalnych danych, szacuje się, że do roku 1961, kiedy to przedsięwzięcie zakończono, całkowita produkcja jednostek sięgała około 300 egzemplarzy.
fot.https://www.kizlarsoruyor.com/arabalar/a164930-arjantin-in-mikro-otomobili-dinarg-d200
Silnik Dinarg D-200 sfotografowany na wystawie w mieście Rosario w Argentynie.
fot.https://www.kizlarsoruyor.com/arabalar/a164930-arjantin-in-mikro-otomobili-dinarg-d200
Jeśli ktoś z Was ma ochotę wesprzeć mnie tak by moje artykuły o motoryzacji, turystyce i dobrej kuchni były jeszcze ciekawsze zawsze może postawić mi wirtualną kawę. Możecie też u mnie zamówić artykuł o interesującym Was samochodzie lub motocyklu.
rys.https://www.kizlarsoruyor.com/arabalar/a164930-arjantin-in-mikro-otomobili-dinarg-d200
Charakterystyka
Silnik Dinarg D-200 to jednocylindrowy, dwusuwowy silnik o pojemności skokowej 191 cm3, rozwijający moc 10,2 KM i generujący 5250 obr/min. 
fot.https://www.testdelayer.com.ar/pruebas/dinarg-d-200.htm
Skrzynia biegów firmy Sachs z czterema zsynchronizowanymi biegami do przodu, bieg wsteczny uzyskano poprzez odwrócenie kierunku obrotów silnika, dlatego wymagało zatrzymania i ponownego uruchomienia go w przeciwnym kierunku.
Gaźnik Bing opadowy, systemu Schnuerle, chłodzenie to turbina powietrzna (cylinder owinięty płaszczem chłodzącym).
Prędkościomierz jest dość dokładny, sięga 100 km/h, a licznik kilometrów jest pięciocyfrowy. Dinarg D-200 nie ma jednak obrotomierza , ani nie ma wskaźnika poziomu paliwa.
Na środku kierownicy znajduje się czerwona dekoracja z logo firmy Dinarg, jednak nie jest to przycisk do obsługi klaksonu, a klakson obsługuje się pokrętłem na kolumnie kierownicy. Hamulce są bębnowe, a ze względu na niewielką masę samochodu hamowanie jest bardzo dobre, wystarczą około dziesięciu metrów, aby całkowicie zatrzymać samochód.
Szanowni czytelnicy.
BIBLIOGRAFIA
https://es.wikipedia.org/wiki/Historia_de_la_industria_en_la_Argentina
https://es.wikipedia.org/wiki/Dinarg_D-200
https://www.autosdeculto.com.ar/argentinos-dinarg-d200/
https://www.testdelayer.com.ar/pruebas/dinarg-d-200.htm
https://www.kizlarsoruyor.com/arabalar/a164930-arjantin-in-mikro-otomobili-dinarg-d200
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz