A NA DESER ZAGADKA. CZY WIECIE CO TO JEST GRACIELLA?
Jak każdy szanujący się producent samochodów, także wschodnio niemiecki Wartburg starał się sprzedawać swoje pojazdy do wielu krajów. Pisałem już o eksportowych wersjach Wartburka. Präsident czy Knigth to tylko niektóre z nich. Jeśli doliczymy do tego mnogość wersji nadwoziowych modeli 311 i 312 (sedan, coupe, cabrio, roadster 313, kombi 3D, Camping 5D, pick-up, kübelwagen), od razu widać jak firma chciała zaspokoić, nawet najwybredniejsze, gusta swoich klientów. Pragnę że przypomnieć że Wartburg 311 i 312 był samochodem bardzo ładnym a jego stylistyka zdecydowanie mieściła się w kanonach przełomu lat 50/60-tych.
W roku 1955 NRD uruchomiło przedstawicielstwo handlowe w Argentynie. Zawarto porozumienie zgodnie z którym rozpoczęto w Argentynie produkcję modelu 311 pod marką GRACIELLA.
Silniki dostarczała fabryka w Eisenach.
Zbudowano przynajmniej 2456 aut bo tyle silników dostarczono. Nie można
jednak wykluczyć że argentyński producent stosował też inne silniki. W tym samym czasie w Argentynie produkowano samochody Auto Union DKW F92 i F93. Silniki montowane w tych samochodach były kompatybilne z silnikami z Eisenach. Możliwy więc był montaż tych jednostek napędowych do nadwozi Gracielli.
Od 1962 fabryka składała też przywożone w częściach nadwozia Wartburga. W 1962 NRD zamknęło swoje przedstawicielstwo handlowe, a w 1964 produkcje zakończono.
Początkowo w firmie montującej Wartburgi produkowano dwudrzwiowy sedan, który nosił nazwę Institec Justicialista do 1955 r.
Począwszy od 1957 r. Wraz z utworzeniem DINFIA, który został wydany dekretem z mocą ustawy 766 ze środy, 23 stycznia 1957 r., został przemianowany na Institec Sedan Graciela.
Ale była to nie tylko zmiana nazwy modelu, ale także zaczęto stosować inną mechanikę.
W tej nowej wersji, która wprowadziła zamieszanie, silnik został sprowadzony z Niemieckiej Republiki Demokratycznej od marki Wartburg:
VEB Automobilwerk Eisenach. 
W 1962 roku DINFIA zdecydowała się na modernizację modelu Institec Sedan Graciela, na co została zawarta umowa handlowa z firmą VEB (Volkseigener Betrieb) Automobilwerk Eisenach. Firma, która wcześniej nosiła nazwę AWE (Automobil Werke Eisenach). Ta wschodnioniemiecka firma produkowała samochody pod marką Wartburg. Jej początek to rok 1898, kiedy to rozpoczęto produkcję modeli na licencji francuskiej marki Decauville.
Marka jako taka produkowała samochody do 1904 roku. W 1953 roku powstała firma VEB Automobilwerk Eisenach zajmująca się produkcją modeli pod marką IFA, a od 1955 roku wprowadzono na rynek Wartburg 311. Model, z którego wywodzi się Graciela Wartburg, to właśnie model 311.
Graciela Wartburg miała ten sam silnik co Institec Sedan Graciela, ale z nadwoziem Wartburga 311. Silnikiem był dwusuwowy trzycylindrowy silnik VEB H 362/5. Należy wyjaśnić, że wygląda tylko jak silnik DKW. Ponieważ był oparty na starych silnikach DKW, to dlatego, że fabryka znajdowała się na terenie Niemieckiej Republiki Demokratycznej.
Pojemność skokowa wynosiła 901 centymetrów sześciennych przy mocy 36 KM DIN, czyli 27 kW przy 4000 obrotów na minutę. Moment obrotowy silnika wynosił 81,5 Nm przy 2200 obrotach na minutę, a stopień sprężania wynosił 6,8:1. Średnica cylindra wynosiła 70 milimetrów, a skok tłoka 78 milimetrów.
Skrzynia biegów miała cztery biegi do przodu i do tyłu, niezsynchronizowane na pierwszym biegu. Napęd był przedni, podobnie jak w Institec Sedan Graciela. Przełożenia skrzyni biegów były następujące: pierwsze 3273:1; drugie, 2133:1; po trzecie, 1368:1; czwarty, 0,956:1 i wsteczny, 4,44
Przednie zawieszenie było niezależne z dolnym wahaczem i resorem działającą jako górne ramię z hydraulicznymi amortyzatorami. Tylne zawieszenie było niezależne z podłużnymi amortyzatorami typu sprężynowego z hydraulicznymi amortyzatorami.
Hamulce były bębnowe na wszystkich czterech kołach z hydraulicznym układem napędowym. Podczas gdy układ kierowniczy był typu zębatkowego.
Układ elektryczny 6 V z baterią 90 Ah.
Wymiary Gracieli Wartburg z 1962 roku były następujące: długość 4300 milimetrów; szerokość 1570 milimetrów; wysokość, 1450 milimetrów; rozstaw osi, 2450 milimetrów; rozstaw kół przednich 1190 mm i rozstaw tylnych 1260 mm.
Masa własna wynosiła 900 kilogramów. Rozmiar opon wynosił 5,90 x 16 cali. Pojemność zbiornika paliwa wynosiła 42 litry.
Maksymalna prędkość wynosiła 110 kilometrów na godzinę według danych fabrycznych a zużycie paliwa 10 kilometrów na litr.
Według danych dostarczonych przez ADEFA (Stowarzyszenie Fabryk Motoryzacyjnych), w 1962 roku zmontowano lub wyprodukowano 485 sztuk Graciela Wartburg. W 1963 roku, ostatnim roku produkcji, wyprodukowano 144 sztuki. Dodając do tego dwa lata produkcji, według ADEFA, otrzymujemy 629 sztuk.
Cena sprzedaży w 1962 roku wynosiła 347 500 pesos . Podczas gdy wartości podobnych modeli były następujące; Renault Dauphine 308 770; Fiat 1100 kosztował 374 000, a Auto Union 1000 S 378 000.
Widzicie więc gdzie zawędrowały Wartburgi. Jeśli wiecie o innych fabrykach lub montowniach Wartburgów a może i Trabantów to będę wdzięczny za informację.
Szanowni czytelnicy.
Jeżeli podobają się Wam moje felietony i czekacie na następne to zawsze możecie postawić mi kawę.
buycoffee.to/meskibigos
BIBLIOGRAFIA
http://gracielawartburg.blogspot.com/2011/05/graciela-wartburg.html
https://www.wikiwand.com/de/Graciela
https://www.youtube.com/watch?v=AJkn_IOg0kE
https://classiccarcatalogue.com/GRACIELA_1962.html
https://de.wikipedia.org/wiki/Graciela
https://archivodeautos.blogspot.com/2019/02/institec-justicialista-no-es-igual.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz