Gdy rozmawiamy o samochodach budowanych w dawnych krajach socjalistycznych, na samą myśl o samochodach sportowych, zapada milczenie. No bo przecież, zgodnie z posiadaną, przez większość współczesnych obywateli tych krajów, ta tematyka jawi się niczym "Tabula Rasa". Nic w tym dziwnego, bo sam temat takich pojazdów, był w tych krajach często pomijany. Nie mam tu oczywiście na myśli, różnej maści adaptacji, seryjnych pojazdów, do sportu motorowego. Większość marek miało w swoim dorobku takie konstrukcje. W rajdach i wyścigach, czy to krajowych, czy to międzynarodowych ścigały się podrasowane wersje Moskwiczy, Skód, Wartburgów czy Polskich Fiatów. Nie brakło nawet Syren i Trabantów. Ich rajdowe sukcesy, miały ułatwiać eksport "cywilnych" wersji tych samochodów, świadcząc jednocześnie o wyższości socjalizmu nad zgniłym kapitalizmem.
Rovomobil - wnętrze samochodu
Dzisiaj jednak nie tych samochodach lecz o konstrukcjach na widok których czujemy . dreszcze na plecach a marzeniach, już zasiadamy w kubełkowych fotelach a pod prawą nogą czujemy pedał akceleratora. W tle zaś pobrzmiewa cichy pomruk drapieżnika szykującego się do skoku.
W tzw. demoludach nie było Astona Martina, Maserati, Ferrari, Corvetty. Czasami można było spotkać Jaguara, MG lub Triumpha zakupionego w Pewexie. Jaguarem E-type jeździł prywatnie premier Józef Cyrankiewicz. Bywało że na ulicy stał Ford Mustang, Pontiac Firebird czy Porsche z tzw. marynarskiego importu. Większość obywateli tych krajów mogła sobie o takich "furach" pomarzyć. Zainteresowanie i zapotrzebowanie jednak było. W Czechosłowacji i w Polsce, przemysł wypuszczał więc niezbyt wielkie serie samochodów o charakterze sportowym. Pojawiały się Skody Felicie Hard Top, Skody 110R, Skody Garde i Rapid, Dacie 1300 Coupe czy Bulgaralpine. W Polsce Polskie Fiaty 128p Coupe oraz 128p 3D. Na deskach projektantów powstawały nowe konstrukcje. Niestety większość z nich poza nie wychodziła poza fazę prototypu. Ot, taka praca dla samej pracy. O wielu z tych konstrukcji już pisałem na łamach Męskiego Bigosu. Tu przypomnę je tylko a zainteresowanych odsyłam do biblioteki Męskiego Bigosu, gdzie odnajdą, interesujący ich felieton. Oto one.
Skoda Winnetou
UVMV 1100GT
Syrena Sport
Polski Fiat 1100 Coupe
FSO Ogar
Zaporożec Sport 900
Trochę lepiej wyglądało to w Niemieckiej Republice Demokratycznej. Już w latach 50-tych zakłady w Zwickau obok siermiężnego AWZ P-70 produkowały jego wersję coupe, skądinąd dosyć ładną.
Jeszcze dalej poszły zakłady w Eisenach i produkowaną serię modeli 311/312 rozszerzyli o wersje sportowe.
Wartburg 313 Roadster Hard Top
Wartburg 311/312 Coupe
Wartburg 311/312 Cabrio
Jednak to nie wszystko co w tej materii w NRD powstawało. Wielu zdolnych konstruktorów prowadziło zwyczajne warsztaty naprawy samochodów. To właśnie na ich bazie budowali często, bardzo ambitne pojazdy. Ich rozwiązania często nie odstawały od tego z czym można było się spotkać w produktach zachodnich.
Tak było z Heinzem Melkusem, niemieckim kierowcą, który przy swojej szkole dla kierowców, uruchomił warsztat serwisowy. W nim konstruował i budował samochody MELKUS wykorzystujące silniki i podzespoły Wartburga. O Heinzu Melkusie i jego samochodach, przeczytacie już niedługo na Męskim Bigosie.
Melkus RS 1000
Jeszcze inną marką samochodów sportowych z NRD był Rovomobil.
Rovomobil to prototyp samochodu z NRD, który został opracowany i zbudowany w Halle (Saale) w latach 70. Jego nadwozie szczyciło się współczynnikiem oporu powietrzaCx = 0,237 . Posiał też niezwykle małą powierzchnię przednią, co dało ten efekt i Rovomobil był jednym z najbardziej energooszczędnych samochodów.
Na początku lat 70. dwaj profesorowie podstaw naukowo-technicznych Akademii Sztuki Burg Giebichenstein w Halle, Eberhard Scharnowski i Klaus Arndt, zaprojektowali samochód spotrowy Rovomobile i postanowili rozpocząć prace nad jego rozwojem i budową w 1973 roku. Arndt i Scharnowski założyli warsztat w dawnym warsztacie ślusarskim na Frankeplatz w Halle, który miał zostać rozebrany. Udało im się nie dopuścić do rozbiórki i przejąć obiekt na potrzeby swojego projektu.
W warsztacie najpierw zbudowali model karoserii w skali 1:5 z gipsu, a następnie wykonali model w oryginalnych wymiarach ze sklejki, pianki, siatki drucianej i gipsu oraz formy negatywowej.
Po kilku miesiącach precyzyjnych prac w formie negatywowej powstało pierwsze nadwozie z kompozytu włókno-plastikowego. Nazwa Rovomobil opiera się na wiązkach włókien szklanych wzmacniających, tzw. niedoprzędach. Gotowe nadwozia wykonane były z żywicy poliestrowej firmy Buna-Werke i tkaniny z włókna szklanego firmy VEB Glasseidenwerk Oschatz.
Jeżeli podobają się Wam moje felietony i czekacie na następne to zawsze możecie postawić mi kawę. Pragnę tu podziękować serdecznie wszystkim moim patronom. To dzięki Waszemu wsparciu, Waszym wirtualnym kawom mogę więcej czasu poświęcić wyszukiwaniu zapomnianych a jednak bardzo ciekawych, motoryzacyjnych historii.
buycoffee.to/meskibigos
Karoseria z drzwiami skrzydłowymi, który wyglądem bardzo przypomina Melkusa RS 1000, składa się z dwóch głównych skorup, górnej i dolnej. Dolna skorupa tworzy zamkniętą, gładką podłogę pojazdu, która w dużym stopniu zapobiega turbulencjom powietrza.
Badając aerodynamikę pojazdu, opływ powietrza pierwotnie uwidoczniano za pomocą naklejonych wełnianych nici. Ze względu na brak tunelu aerodynamicznego współczynnik oporu powietrza Rovomobile został określony w testach rozwojowych i obliczony na 0,2.
Dokładną procedurę opisali konstruktorzy, a w szczególności Eberhard Scharnowski, który w latach 90. zrealizował kilka projektów tuneli aerodynamicznych dla Volkswagen AG w wykładzie Triumph of the Streamline z 2017 roku. Bardziej szczegółowo wyjaśniono Rovomobile w życiu codziennym. Jego Cx. potwierdzono na początku lat 80. XX wieku w tunelu aerodynamicznym VEB Flugzeugwerke Dresden oraz po zjednoczeniu Niemiec w tunelach aerodynamicznych firm Volkswagen i BMW ustalono, że współczynnik oporu powietrza wynosi 0,237.
Mercedes-Benz Klasy A V 177 przekroczył tę wartość w 2018 roku z wynikiem 0,22. Po badaniu w 1990 r. w oryginalnej konfiguracji w VW zamontowano bardziej nachyloną szybę przednią i w nowym teście uzyskano współczynnik oporu przepływu wynoszący 0,196.
Rovomobile był prezentowany w niektórych magazynach motoryzacyjnych NRD. Ogółem zbudowano dwa pojazdy. Rovomobil 1 i Rovomobil 2 otrzymały niemiecką koncesję na eksploatację i tym samym dopuszczenie do użytku na drogach publicznych.
Planowana prezentacja z wizerunkiem Rovomobile na pierwszej stronie specjalistycznego magazynu motoryzacyjnego NRD Kraftfahrzeugtechnik: Technische Zeitschrift des Kraftfahrwesens została odwołana, aby „nie budzić żadnych potrzeb wśród ludności”. (No i znowu te komunistyczne poczucie sprawowania opieki na narodem). Pierwotnie planowana mała seria, w której pojazdy miały być wyposażone w silniki Škody, nie została zrealizowana i pozostały dwa zbudowane prototypy.
Rovomobil 1 Eberharda Scharnowskiego znajduje się w Muzeum Motoryzacji Volkswagena od 1991 roku. Rovomobil 2 Klausa Arndta został początkowo wyrejestrowany i stał w szopie przez ponad 20 lat. Po jego odnalezieniu syn Eberharda Scharnowskiego wraz z innymi fachowcami zaczął naprawiać Rovomobil 2.
W 2017 roku Rovomobil 2 został zaprezentowany w Muzeum Motoryzacji Volkswagena wraz z Rovomobilem 1 i formą negatywową, sprawny i przeszedł przegląd generalny TÜV.
Obydwa pojazdy oryginalnie otrzymały ramy, podwozia i silniki od VW Käfer. Pierwszy pojazd, Rovomobil 1, ma silnik o pojemności 1100 cm3 i mocy 24,5 KM (18 kW), zbudowany w 1949 r.
Po przebudowie Rovomobil 2 ma podwozie VW Typ 3 z 1962 r., z silnikiem 1584 cm3 z 1970 r. i mocy 54 KM (40 kW). Obydwa pojazdy wyposażone są w pasy bezpieczeństwa marki Dacia, kierunkowskazy z Polskiego Fiata, lusterka zewnętrzne od Łady oraz odwrócone (dla ruchu lewostronnego) eksportowe wycieraczki firmy Wartburg.
Każdy z samochodów waży około 850 kilogramów. Według jednego ze źródeł mocniejszy Rovomobil 2 osiąga prędkość maksymalną 135 km/h.
Inne źródło podaje, że oba modele osiągają prędkość maksymalną 160 km/h.
Szanowni czytelnicy.
- https://www.reddit.com/r/WeirdWheels/comments/x5afuh/1976_volkswagen_rovomobil/
- https://www.flickr.com/photos/zappadong/42824395000
- https://www.volkswagen-newsroom.com/en/images/detail/air-cooled-may-cult-24252
- https://dzen.ru/a/XqbpHX55CH7DZlTq
- Thomas Braun: Przepchnięty. Delius-Klasing-Verlag, Bielefeld 2018
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz