ZAPOMNIANE POJAZDY NRD / THE FORGOTTEN VEHICLES OF THE GDR / VERGESSENE FAHRZEUGE DER DDR / ЗАБЫТЫЕ АВТОМОБИЛИ ГДР
Pisałem niedawno o niemieckich ciężarówkach z lat 40 i 50-tych XXw. Były to Horch H3. Trzytonowa ciężarówka wyprodukowana w ilości 852 sztuk.
https://meskibigos.blogspot.com/2021/05/auto-story-horch-h3-ifa-h3.html. Po niej nastały czasy modeli Horch H3A https://meskibigos.blogspot.com/2021/05/auto-story-horch-h3a-ifa-h3a.html oraz Horch H6 https://meskibigos.blogspot.com/2021/05/auto-story-horch-h6-ifa-h6.html. Oprócz nich produkowano też terenowy samochód średniej ładowności w układzie 6X6 oznaczany jako IFA G5. Jakby zwięńczeniem całej tej serii pojazdów był samochód oznaczony jako HORCH S4000, IFA S4000, SACHENRING S4000 lub ERNST GRUBE WERDAU S4000. Zmiany nazwy wynikały, podobnie jak z jego poprzednikami, z wielu sporów toczonych przez producentów z NRD z właścicielami praw do marki i logo. Podobnie było z BMW, DKW, ZEISS i wieloma innymi brandami.
I tak w 1958 roku S4000 zastąpił model H3A. Produkcja prowadzona była w Zwickau z fabryce znanej z produkcji TRABANTA. Zewnętrznie niewiele się zmieniło. Oba auta wizualnie były do siebie bardzo podobne. Zwiększono ładowność do czterech ton. Rozstaw osi został wydłużono o 300 mm. Sprężyny, przednia oś i rama zostały wzmocnione. Ciągnik balastowy nadal miał skrócony rozstaw osi. W tym samym roku rozpoczęła się seryjna produkcja typu S4000-1, o zmodernizowanym układzie napędowym. Moc silnika wzrosła z 59 do 66 kW. Ponadto samochód otrzymał nową zsynchronizowaną skrzynię biegów, a także kabinę amortyzowaną na gumowych poduszkach. kierowcy. Oba typy zostały krótko zbudowane równolegle. Na początku 1959 roku produkcja S4000 zakończyła się po nieco ponad 2000 pojazdach. Produkcja S4000-1 również zakończyła się nieco później w Zwickau. Planowano uruchomienie tam produkcji masowej wspomnianego już TRABANTA.
Od tego czasu S4000-1 był produkowany w fabryce pojazdów silnikowych „Ernst Grube” Werdau. Żeby to zrobić wstrzymano produkcję, produkowanego tam modelu popularnego IFA H6 oraz G5.
Na żądanie NVA kontynuowano produkcję G5 równolegle z S4000-1 do 1965 roku. W 1967 roku, produkcja S4000-1 w Werdau zakończyła się po wyprodukowaniu 21 000 egzemplarzy. S4000-1 był bardzo udanym samochodem i jednocześnie sukcesem eksportowym. Największymi odbiorcami eksportowymi były Polska, Bułgaria, Wietnam i Kuba. Czasem można je w tych krajach spotkać na drogach, choć już raczej w roli jeżdżących zabytków.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz