Lata 90-te XX w. i pierwsza dekada XXI w. to czas wielkiej popularności osobowych samochodów wielko pojemnych czyli tzw minivanów. Praktycznie każda klasa samochodów miała swoje minivany. Od małego Renault Modus czy Fiat Idea na ogromnym Chrysler Town & Country Klasa kończąc. Stworzona w latach osiemdziesiątych przez Chryslera Voyager-a i Renault Espace stała się dzięki swojej przestronności i praktyczności niezwykle popularna. Każdy chciał jeździć minivanem choć wielu ich posiadaczy nigdy nie wykorzystało możliwości które takie auto dawało. To taka moda. Podobnie jest dzisiaj z SUV-ami. Większość i tak nigdy nie zjedzie z asfaltu na drogę gruntową.

Praktycznie każdy producent samochodów miał minivana w swojej ofercie. Również AVTO VAZ z Togliatti w 1998 roku uruchomił mało seryjną produkcję van pod nazwą VAZ-2120 (Lada Nadieżda)

VAZ-2120 (Lada Nadieżda) to siedmiomiejscowy minivan z napędem na cztery koła, produkowany w pilotażowej produkcji AvtoVAZ w latach 1998-2006. W 2002 roku przeszedł nieznaczny lifting ze zmianą nazwy na VAZ-21204.

VAZ-2120 stał się pierwszym seryjnym minivanem w historii rosyjskiego przemysłu motoryzacyjnego.

ВАЗ-2120 «Надежда» - история, характеристики, фото и видео

Specjalnie dla niego opracowano rozszerzoną platformę z napędem na wszystkie koła na podstawie samochodu Niva, który był również używany do produkcji model VAZ-2131, ponieważ mógł wytrzymać i ważone pięciodrzwiowe nadwozie.

Podwozie z napędem na wszystkie koła umożliwiło łatwe rozwiązanie problemu rozkładu nacisku osi i poprawę zdolności przełajowych, co w warunkach rosyjskich dróg stało się istotną przewagą konkurencyjną samochodu przeznaczonego przede wszystkim do użytku jako samochód rodzinny.

VAZ-2120 został wyprodukowany w bardzo małej ilości. W ciągu zaledwie 8 lat zmontowano nieco ponad 8000 samochodów. W sierpniu 2006 produkcja minivanów została wstrzymana z powodu niskiego popytu ze względu na przestarzałą konstrukcję i kiepski stosunek ceny do jakości w porównaniu z LADA 4x4 5D i importowanymi odpowiednikami.

LADA 2120 przed liftingiem

Modyfikacje

Seryjny VAZ-2120 1,8 - z silnikiem gaźnika VAZ-2130 (pojemność robocza 1,8 litra, moc 80 KM)

VAZ-2120 1.7i - z silnikiem VAZ-21214 z wtryskiem paliwa (pojemność robocza 1,7 litra, moc 84 KM)

VAZ-2120M (LADA 2120 1.7i) - przestylizowana wersja z silnikiem VAZ-21214 z wtryskiem paliwa (pojemność robocza 1,7 litra, moc 84 KM)

Zaplanowane wersje specjalne

(„Utility”) – komercyjny samochód dostawczy z podwyższoną wysokością dachu (nie produkowany seryjnie) „Pickup” to komercyjny pickup z osobną 2-osobową kabiną (planowano go do produkcji w PJSC „Chechenavto” w mieście Argun w Czeczenii, w rzeczywistości projekt nie wyszedł poza wstępne studium)

"Serwis" - baza samochodowa dla warsztatów mobilnych z podwyższoną wysokością dachu i przeszkloną karoserią (produkowana w małych partiach na zlecenie MON FR) "Kierownik" - "biuro na kółkach" z podwyższoną wysokością dachu i salonem VIP (nie seryjnie produkowane)

„Taxi” – 4-osobowa wersja taksówki z dużym bagażnikiem zamiast przedniego siedzenia pasażera (nieprodukowana seryjnie) 2120M 4 × 2 - odnowiona wersja z napędem na tylne koła z tylną osią z Izh-2717 „Oda-wersja” i obrotowymi tylnymi drzwiami bocznymi (nie produkowanymi seryjnie).

Minivan VAZ-2120 „Nadezhda” został opracowany jako rodzinny pojazd terenowy, o czym świadczy 7-osobowy salon i napęd na cztery koła. Składał się w jak największym stopniu z krajowych komponentów i był zunifikowany z innymi samochodami Łada, co pozytywnie wpłynęło na dostępność części zamiennych i łatwość naprawy. Pierwsze seryjne samochody VAZ-2120 zaczęły opuszczać pilotażową produkcję OJSC AvtoVAZ w 1998 roku i od tego czasu Nadieżda była produkowana w małych seriach do 2006 roku.

Masa produkcyjnego samochodu VAZ-2120 wynosiła 1400 kilogramów, lewa strona podłogi została całkowicie oddana 70-litrowemu zbiornikowi paliwa. Koło zapasowe znajdowało się pod podłogą z tyłu po prawej stronie, a za nim na samym końcu kabiny znajdowała się specjalna wnęka na narzędzia i podnośnik.

Minivan VAZ-2120 „Nadezhda” otrzymał własną oryginalną tablicę przyrządów, ale zestaw wskaźników i kierownica zostały wypożyczone z samochodów z rodziny (VAZ-2110/11/12). Aby ogrzać wystarczająco dużą kabinę, przewidziano dwa grzejniki - główny z samochodów rodziny Samara-2 (VAZ-2113/14/15) i dodatkowy do ogrzewania pasażerów w środkowym i tylnym rzędzie siedzeń. W dachu samochodu nad przednimi siedzeniami umieszczono szyberdach. Ciekawą cechą, można by nawet powiedzieć mankamentem auta jest brak otwieranych tylnych szyb. W upale tego bardzo brakuje.Pproblem ten rozwiązano poprzez wstawienie dodatkowej klapy nad tylnymi siedzeniami pasażera (na zamówienie i za opłatą). Jako jednostka napędowa minivan VAZ-2120 „Nadezhda” był wyposażony zarówno w silnik gaźnikowy VAZ-2130-10 o pojemności 1,8 litra i mocy 82 koni mechanicznych, jak i wtrysk VAZ-2130-20 (85 KM) i VAZ-21214 (83 KM) o pojemności odpowiednio 1,8 i 1,7 litra, z ostatnim silnikiem zgodnym z normą środowiskową Euro-4.

Lada Nadieżda Bronto

Ponadto w planach było wyprodukowanie samochodów z furgonetką i pickupem, a także modeli z napędem na tylne koła z mostem z samochodu Izh „Oda”, ale plany nie miały się spełnić.

BIBLIOGRAFIA

http://russoauto.ru/auto/vaz/vaz-2120-nadezhda

https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%92%D0%90%D0%97-2120

Szanowni czytelnicy.

Jeżeli interesuje was szczególnie jakiś model samochodu, historia konkretnej firmy motoryzacyjnej, proszę napiszcie mi o tym w komentarzach. Ja postaram się przeszukać własne zbiory oraz zbiory współpracujących ze mną przyjaciół. Przygotuję wtedy posta w którym spróbuję zaspokoić waszą ciekawość.