Pierwszy model motocykla SHL, produkowany był w latach 1938–1939. Opracowany został przez inż. Rafała Ekielskiego. 
RAFAŁ EKIELSKI z innym swoim motocyklem SOKÓŁ 125
Motocykl wykorzystywał brytyjski silnik Villiers 98 cm³. Jego produkcję uruchomiono na podstawie umowy licencyjnej. Rama SHL 98 wykonana była z kształtowników tłoczonych z blachy łączonych
śrubami z elementami odlewanymi. Wyprodukowano w 1938 roku niecałe 2000 motocykli a plan na 1939 rok obejmował 2 tysiące motocykli. Dostarczano też silniki dla motocykli innym producentom motocykli m.in. Podkowa 98, Niemen 98.
Po wojnie wznowiono w Kielcach produkcję motocykli. Już w 1947 roku przedstawiono prototyp motocykla SHL 125 – M02. Był to własny projekt z wykorzystaniem silnika S01 opartego na uproszczonym silniku DKW RT 125. Były też egzemplarze z oryginalnym silnikiem DKW RT 125. Model ten wprowadzono do
seryjnej produkcji w 1948. Po wyprodukowaniu ok. 200 szt., w ramach
unifikacji z Sokołem 125 zastąpiony został przez SHL M03 a następnie M04.
SHL M03 125 cm3 silnik S01 350 szt.
W tym okresie w Wydziale Doświadczalnym Kieleckich Zakładów Wyrobów Metalowych (od 1948 nowa nazwa Huty Ludwików) pod kierunkiem Jerzego Jankowskiego konstruowano również motocykle sportowe: wyścigowe i rajdowe. W jednym z modeli – RJ2 po raz pierwszy zastosowano w motocyklu polskiej konstrukcji widelec teleskopowy i tylne zawieszenie na suwakach.
JERZY JANKOWSKI i jego SHL RJ2
SHL M04 125 silnik S-1 1949-1952 15500 szt.
Do naszych czasów nie zachował się żaden z motocykli RJ2. W 1952 produkcja motocykli została przeniesiona z Kielc do WFM Warszawa, gdzie do 1953/1954 r. pod znakiem SHL produkowano model przejściowy M05.
SHL M05 125 1953-1954
Motocykle z przełomu 1953/1954 roku wyposażone były w widelec teleskopowy lub trapezowy . Niektóre motocykle przejściowe mają nabite na tabliczce znamionowej M04 przekreślone na M05.
SHL M05 R 125 cm3 silnik S01
W 1958 roku produkcja motocykli powróciła do kieleckiej fabryki w 1958, Z taśmy zjeżdża nowy model M06U z silnikiem S06 o pojemności 150 cm³. Produkcję tej wersji zastąpiono rok później przez wersję M06T z nowocześniejszym zawieszeniem przednim na wahaczu pchanym. Produkowano go do którą produkowano do 1961 r.
![Kultowe jednoślady minionej epoki: SHL M11 W [opinie, ceny, opis, dane techniczne] | motovoyager](https://motovoyager.net/wp-content/uploads/2020/05/Polski-Motocykl-SHL-M11.jpg)
SHL M17 GAZELA 175 silnik W2 W maju 1961 do seryjnej produkcji wprowadzono model M11. był to pierwszy polski jednoślad z silnikiem klasy 175 cm³. Oprócz nowego silnika S32, wprowadzono takie nowości, jak: zamek kierownicy, tylny bagażnik, cygarowy tłumik, czy też sprzęgło z centralną sprężyną dociskową. Konstrukcja była cały czas modernizowana.
W latach 1967-1968 produkowano ponadto ulepszoną wersję M11W, z nowym silnikiem W-2A Wiatr.
Modele M11 i M11W były produkowane także w wersji eksportowej – „Lux”. Sprzedawano ją m.in. w USA oraz w Indiach. Indie w 1963 zakupiły licencję na produkcję modelu M11 z silnikiem S32.
Latem 1968 roku wprowadzono do produkcji całkowicie nową konstrukcję. Był to motocykl SHL M17 GAZELA z silnikiem 175 cm³. W trakcie jego opracowywania wykorzystano wiele rozwiązań zastosowanych w prototypowych motocyklach JUNAK M14
oraz WFM M16 TARPAN.
Model ten był produkowany od 1968 do 1970 roku
Prace nad następcą SHL M11 trwały w latach 1963–1968 i w rezultacie powstał SHL M17 Gazela z całkowicie nowym układem napędowym, związanym z dopasowaniem do stylistyki nowego motocykla. Konstrukcję silnika Wiatr opracowano oraz podjęto produkcję w Zakładach Metalowych w Nowej Dębie, a produkcję podwozi i montaż pojazdu Zakładach Wyrobów Metalowych w Kielcach. Silnik o oznaczeniu W-2 skonstruowany przez inż. Wiesława Wiatraka we współpracy z Politechniką Krakowską o pojemności zwiększonej o 1 cm³ (do 174 cm³) charakteryzował się m.in. mocą większą o 4,5 KM od silnika WFM S-32, uzyskaną dzięki optymalizacji napełniania cylindra, a także zwiększeniu wytrzymałości układu korbowego. Motocykl po raz pierwszy w powojennej produkcji polskiej wyposażono w zapłon bateryjny oraz alternator 12-woltowy 50 W, skonstruowany z zespolenia w jedną całość alternatora i aparatu zapłonowego zaprojektowanych kilka lat wcześniej z przeznaczeniem dla modernizowanej wersji Junaka. Od nowa zaprojektowano pojedynczą ramę kołyskową o dużej wytrzymałości. Zawieszenie przednie bazowało wciąż na wahaczu pchanym, lecz skrócono jego długość i amortyzatory teleskopowe ukryto w elementach nośnych wahacza, co poprawiło też estetykę[1]. W Gazeli po raz pierwszy w Polsce zastosowano też amortyzatory tylne z dwustopniową regulacją twardości, a także reflektor zabudowany ze zbiornikiem paliwa[1].
Model turystyczny M17 produkowany był w okresie od września 1968 do 1975 czerwca 0 roku, w liczbie około 50 000 egzemplarzy, z czego ok. 15 000 na eksport[1]. Motocykl ten nie odbiegał od nowoczesnych konstrukcji w owym czasie, głównym minusem była jego wysoka cena – 17 300 zł[1]. Problemem były też awarie w układzie przeniesienia napędu (głównie skrzynia biegów) z uwagi na dysponowaną moc silnika. Dodatkowo silnik W-2 posiadał dość częstą tendencję do zacierania się w okresie docierania silnika. Brak popytu przyczynił się do zatrzymania produkcji.
SHL M17 GAZELA 175 cm3 1968-1970 silnik W2A 50000 szt.
.jpg)
Wiele moich postów nie jest promowanych na Facebooku. Zainteresowanych zachęcam do poszukiwania interesujących ich tematów tu https://meskibigos.blogspot.com/
JEŚLI POSZUKUJECIE INFORMACJI O KONKRETNYM MODELU SAMOCHODU ZAPRASZAM DO BIBLIOTEKI MĘSKIEGO BIGOSU. SĄ TAM LINKI DO WSZYSTKICH OPUBLIKOWANYCH FELIETONÓW A TAKŻE INFO O PLANOWANYCH W NAJBLIŻSZEJ PRZYSZŁOŚCI. JEŚLI NIE ZNALEŹLIŚCIE INTERESUJĄCEGO WAS MODELU TO PROSZĘ NAPISZCIE DO MNIE A JA POSTARAM SIĘ SPEŁNIĆ WASZE ŻYCZENIE.
https://meskibigos.blogspot.com/2022/05/biblioteka-meskiego-bigosu.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz