Na przełomie lat 30. i 40. Bułgaria wielokrotnie rozważała możliwość rozwoju własnej produkcji samochodów osobowych i ciężarowych i początkowo planowano, że główną bazą technologiczną do realizacji tego zadania będzie terytorium Warsztatów Inżynierskich w Sofii. Pomysł na to zrodził się już w okresie przedwojennym wśród wysoko wykwalifikowanych inżynierów i specjalistów zakładu, z których większość kształciła się w Niemczech, ale nigdy nie wyszła poza fazę teoretycznych opracowań. Rozważano zakup licencji u renomowanego producenta ale też wielu konstruktorów optowało za zbudowaniem własnej konstrukcji. Myślano również o rodzimym samochodzie osobowym.
Pod koniec lat czterdziestych idea budowy własnego samochodu powróciła. Zamierzano stworzyć fabrykę o pełnym cyklu produkcyjnym, ale tym razem tylko samochodów ciężarowych w Warsztacie Inżynieryjnym (jednocześnie przemianowanym na Zakład 12). Z tej okazji w numerze 3 gazety zakładowej „Automobile” z 30 kwietnia 1949 roku ukazał się artykuł „Nasz samochód”, w którym opisano poszczególne etapy prac nad pierwszym prototypem bułgarskiej ciężarówki. Oczywiście zamiary przekształcenia Zakładu 12 w fabrykę samochodów były zupełnie poważne, co potwierdza również artykuł „Śladami ZIS-u”, opublikowany w numerze 6 gazety z tego samego roku. Ówczesny dyrektor Zakładu 12 Fanko Titorenkow pojawił się przed mównicą V Zjazdu BKP z obietnicą, że wkrótce specjaliści i pracownicy Zakładu będą gotowi z pierwszą ciężarówką w Bułgarii.
Według samych pracowników, którzy brali udział w tworzeniu ciężarówki, duża część jej ręcznie wykonanych detali faktycznie skopiowała istniejące oryginalne części z niemieckiego Opla Blitz. Ten model ciężarówki był dobrze znany w Bułgarii z racji niemieckich dostaw tego samochodu dla armii bułgarskiej. Wiele tych aut pracowało w gospodarce Bułgarii.
Wybór ten był przypadkowy także, ponieważ od 1937 r. г. Инженерная фабрика связи (Военно-инженерна сворзочна фабрика) produkowała już szeroką gamę części zamiennych do Opla i innych marek. Należy zauważyć, że praktycznie wszystkie ciężarówki Opel Blitz były dostarczane do Bułgarii jako podwozia, a kabina i platforma były produkowane w Sofii oraz w kilku prywatnych warsztatach blacharsko-lakierniczych w stolicy i innych miastach.
Ukończony 3-tonowy prototyp został oficjalnie zaprezentowany 29 sierpnia 1949 roku i został nazwany „Dimitrovets” na pamiątkę przywódcy Georgi Dymitrowa, który zmarł zaledwie dwa miesiące wcześniej w Moskwie. We wrześniu 1949 roku model był pokazywany na targach w Płowdiw, a wcześniej stał przez jakiś czas na specjalnym cokole przed nowo wybudowanym mauzoleum Georgi Dymitrowa w centrum stolicy, co oficjalnie zakończyło jego publiczne wystąpienia, a wraz z nimi pierwsze próby zorganizowania krajowej produkcji samochodów. Ciekawym szczegółem z krótkiej biografii „Dymitrowca” jest wydany w 1951 roku znaczek pocztowy z jego wizerunkiem, który został ponownie przedrukowany w 1955 roku.
Pomysł produkcji bułgarskich ciężarówek został oficjalnie omówiony w połowie lat 40-tych. W styczniu 1946 r Jeden z czołowych specjalistów Wojskowych Zakładów Inżynieryjnych w Sofii, kapitan Hristo Sofiansky, opublikował w czasopiśmie „Motor” 10-stronicowy artykuł pod tytułem „Czy możemy rozwinąć przemysł samochodowy w naszym kraju?”. Софиянский zaproponował szczegółową strategię produkcji samochodów osobowych i średnio ciężarowych marki Opel typu Opel Blitz.
Niestety z posiadanych przeze mnie informacji na prototypowym egzemplarzu się skończyło. Pod pretekstem takim lub innym (jak zwykle w krajach socjalistycznych), uniemożliwiono produkcję seryjną. Oczywiście po naciskach sowieckich. Podobno nawet prototyp wywieźli do siebie.
A może było inaczej. Czekam na pomoc moich bułgarskich przyjaciół. Pozdrowienia dla Dymitra z Martenu.
Jeżeli podobają się Wam moje felietony i czekacie na następne to zawsze możecie postawić mi kawę.
UZUPEŁNIENIE
Właśnie dostałem informację od mojego bułgarskiego czytelnika Младенa Милевa.
Podobno Dimitrovets był użytkowany do 1995 roku woził podzespoły do fabryki BALKAN w Łoweczu. Były to min. silniki do motocykli BALKAN 250. Regularnie jeździł z Sofii do Łowecza. Został niestety zezłomowany w 1995 roku.
JEŚLI
POSZUKUJECIE INFORMACJI O KONKRETNYM MODELU SAMOCHODU ZAPRASZAM DO
BIBLIOTEKI MĘSKIEGO BIGOSU. SĄ TAM LINKI DO WSZYSTKICH OPUBLIKOWANYCH
FELIETONÓW A TAKŻE INFO O PLANOWANYCH W NAJBLIŻSZEJ PRZYSZŁOŚCI. JEŚLI
NIE ZNALEŹLIŚCIE INTERESUJĄCEGO WAS MODELU TO PROSZĘ NAPISZCIE DO MNIE A
JA POSTARAM SIĘ SPEŁNIĆ WASZE ŻYCZENIE. W BIBLIOTECE ZNAJDZIECIE TEŻ
LINKI O TEMATYCE INNEJ NIŻ MOTORYZACJA. ZDROWIE, PODRÓŻE, DOBRA KUCHNIA
TO TYLKO KILKA Z NICH. ZAPRASZAM
https://meskibigos.blogspot.com/2022/05/biblioteka-meskiego-bigosu.html
Szanowni czytelnicy.
Wiele moich postów nie jest promowanych na Facebooku. Zainteresowanych zachęcam do poszukiwania interesujących ich tematów tu https://meskibigos.blogspot.com/
BIBLIOGRAFIA
https://forum.gtsofia.info/index.php?topic=796.440
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz