Zunder 1500 – to samochód osobowy, sedan i coupe, produkowany przez argentyńską firmę IdTA Industrias del Transporte Automotor. Auto było wytwarzane w latach 1960–1963
Zunder 1500 był jednym z najbardziej oryginalnych projektów w historii argentyńskiej motoryzacji. Industria del Transporte Automotor SRL (ITA) powstała z inicjatywy braci Nilsona José i Eligio Oscara Bongiovanniego, dealerów General Motors w Río Cuarto w prowincji Kordoba.
Celem firmy była produkcja średniej wielkości i ekonomicznego samochodu narodowego. Argentyńczykom marzyło się, powtórzenie sukcesu Volkswagena Garbusa.
Zunder 1500 był próbą wykorzystania rosnącego popytu na tani i powszechnie dostępny środek transportu. Pod kierownictwem inżyniera Emila Rupiliusa stworzono samochód z silnikiem Porsche. Wykorzystywano to potem w kampanii reklamowej.
Aby
ocenić różne alternatywy produkcyjne, pod koniec lat pięćdziesiątych
Nilson Bongiovanni odbył podróż do Europy i Stanów Zjednoczonych. Po
powrocie doszedł do wniosku, że najwłaściwszą opcją jest produkcja
niskich serii w technologii wzmocnionego tworzywa sztucznego
zastosowanej w konstrukcji nadwozia i wyposażenie go w seryjne silniki i
skrzynie biegów uznanych marek. Pewną inspiracją dla Argentyńczyków były nadwozia produkowane w Zwickau w NRD do samochodów AWZ P-70. Były to czasy gdy firmy z Argentyny współpracowały z przedsiębiorstwami z Niemiec wschodnich.
Nadwozie Zundera wykonano więc z tworzyw sztucznych. Wyróżniało się charakterystycznym skośnym ułożeniem przednich reflektorów. Podobny zabieg stylistyczny stosowały też firmy amerykańskie. Słupek "C" pochylono pod ujemnym kątem.Szyba tylna była jednak wypukła a nie jak w Citroenie Ami 6 czy Fordzie Anglia.
Pierwszy prototyp ukończono w 1959 roku i nosił dziwną nazwę Zunder, po niemiecku Tinder lub Spark. Był wyposażony w czterocylindrowy silnik Porsche o mocy 33 KM, ale późniejsza analiza wykazała, że miał zbyt małą moc i wymagał wymiany. Alternatywą był silnik Porsche TYP 616/20 o pojemności 1500 cm3 i mocy 58 KM.
Silnik chłodzony był przez turbinę powietrzną.Zzostał umieszczony nad tylną osią. Skrzynia biegów również pochodziła z Porsche Była w pełni zsynchronizowana , czterobiegowa z suchym sprzęgłem jednotarczowym.
Po optymalizacji prototypu i jego zatwierdzeniu, na działce o powierzchni 60 000 m2, w Río Cuarto zbudowano zakład produkcyjny. Pierwotny plan przewidywał roczną produkcję 200 sztuk w roku 1960, a liczba ta powinna stopniowo rosnąć, aż do roku 1964 w którym miała osiągnąć poziom 1600 sztuk.
Nadwozie typu sedan miało dwoje drzwi wejściowych i mogło pomieścić czterech lub pięciu dorosłych pasażerów rozmieszczonych w anatomicznych siedzeniach wykonanych z plastikowej gąbki i konstrukcji z dodatkowo wzmocnionych metalowych rurek. Jego konstrukcja nawiązywała do trendów stylistycznych końca lat pięćdziesiątych XX wieku z bardzo dużymi szybami przednimi i tylnymi, zachodzącymi na boki auta. Z przodu znajdowały się podwójne światła na każdym końcu, ułożone w ciekawy ukośny układ.
Z tyłu zespół świateł złożony był z trzech okrągłych lampek, rozmieszczonych na wierzchołkach trójkątnej ramki. Nadwozie zamontowano na podwoziu o konstrukcji rurowej własnej konstrukcji, składającym się z dwóch podłużnic i poprzeczek. Przednie zawieszenie było identyczna jak w Porsche 356 z drążkami skrętnymi, stabilizatorem zawieszenia i teleskopowymi amortyzatorami hydraulicznymi.
Tylne zawieszenie miało niezależny układ z regulowanymi nachylonymi wahaczami i teleskopowymi hydraulicznymi amortyzatorami. Hamulce były sterowane hydraulicznie.
Projekt zyskał poparcie Porsche, które nie tylko wysłało pierwszą partię silników, ale także miało w Argentynie oficjalnego przedstawiciela, Emila Rupiliusa, kierownika projektu, podczas prezentacji Zundera 20 września 1960 r. w eleganckim hotelu Alvear Palace w Buenos Aires.
Jak już zaznaczyłem premiera pojazdu odbyła się 20 wrześniu 1960 roku podczas uroczystej gali w Alvear Palace Hotel . Pokazano wtedy wersję sedan i coupé nawiązujące do pojazdu Volkswagen Karmann Ghia.
Wkrótce rozpoczęły się dostawy Zundera w wersji sedan. Coupe nie wyszło poza stadium prototypu.
Jeżeli podobają się Wam moje felietony i czekacie na następne to zawsze możecie postawić mi kawę.
Pragnę tu serdecznie podziękować wszystkim którzy wsparli moją twórczość i postawili mi wirtualną kawę. Pozwoli mi ona tworzyć jeszcze ciekawsze felietony o motoryzacji.
buycoffee.to/meskibigos
Na krótko przed ostatecznym zamknięciem firma Industria del Transporte Automotor SRL opracowała nową wersję opartą na tej samej podstawie mechanicznej, co poprzedni model i nadwoziu wyraźnie inspirowanym coupe Volkswagen Kharman Ghia.
ZUNDER COUPE - inspiracja VW Karmann Ghia, aż nadto oczywista.
Pomimo
tego ważnego wsparcia i ambitnego planu produkcji do 1963 roku, kiedy
to definitywnie porzucono projekt, zbudowano jedynie około 140
egzemplarzy.
Według innych źródeł budowano w granicach 170 - 180 sztuk samochodu Zunder 1500. Utworzenie własnej sieci sprzedaży i serwisu przekroczyło możliwości finansowe firmy, która została zamknięta w 1963 roku.
Silnik
Zunder 1500 był napędzany silnikiem o pojemności 1,5 l. pochodzącym z Porsche 356
Dane techniczne
- B4 1,5 l (1488 cm³)
- Średnica × skok tłoka: 80,00 mm x 74,00 mm
- Stopień sprężania 7,0:1
- Układ zasilania: dwa gaźniki typu Solex 32 PBI
- Moc maksymalna: 58 KM (43 kW ) przy 4800 obr./min
Osiągi
V-max 140 km/h
BIBLIOGRAFIA
https://autohistoria.com.ar/index.php/marcas-de-autos/zunder/
https://en.wikipedia.org/wiki/Zunder_1500
Wiele moich postów nie jest promowanych na Facebooku. Zainteresowanych zachęcam do poszukiwania interesujących ich tematów tu https://meskibigos.blogspot.com/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz