Škoda 903 (1936-1942)

Historia istnienia marki sięga roku 1859, kiedy to w Pilźnie powstają zakłady metalowe, które w 1869 roku przejęte zostały przez Emila Skodę od hrabiego Arnosta Waldsteina. Zajmowały się przemysłem metalowym, a następnie zbrojeniowym. Zakłady należały do największych przedsiębiorstw produkcyjnych na terenie cesarstwa. Po I wojnie światowej zakłady zaczęły opuszczać pierwsze samochody. W 1923 roku podpisana została umowa o współpracy z hiszpańską firmą Hispano Suiza Rok później zakłady w Pilźnie opuścił pierwszy samochód – model 25/100.

Tak więc firma Skoda liczy sobie już 163 lata.

Dziś firma Škoda znana na świecie między innymi z dużej palety samochodów klasy SUW. Kodiaq, Kamiq, Karog, Yeti, Kashoq czy elektryczny Enyaq i Enyaq Coupe to widok codzienny w salonach marki Škoda na wszystkich kontynentach. No może oprócz Antarktydy bo tam niema salonów samochodowych.

Samochody o podwyższonych własnościach terenowych zawsze leżały w zainteresowaniu firmy Škoda. Już w latach 20-30-tych XXw. podejmowano się budowy takich pojazdów. Jednym z nich był samochód Škoda 903. Potężna trzy osiowa maszyna zdolna pokonywać spore przeszkody terenowe a jednocześnie w miarę komfortowo przewieźć kilka osób. W 1936 roku zbudowano pierwsze trzy egzemplarze. Były to prototypy służące do przeprowadzania testów. Niestety niebawem na mocy zdradzieckiej decyzji Anglii, Francji i Niemiec Czechosłowacja utraciła niepodległość a zakłady Škoda dostały się pod zarząd niemiecki i funkcjonowały odtąd jako Hermann Göring Werke.

Już pod zarządem niemieckim zbudowano kolejne 45 sztuk tego samochodu z przeznaczeniem dla dowódców wojskowych średniego szczebla. Ciekawostką jest to że samochody te wyprodukowano na zamówienie armii jugosłowiańskiej. Jedna wybuch wojny pomiędzy Niemcami i Jugosławią sprawił że samochody przejął Wehrmacht.

Pojazd oparty był na centralnej rurowej ramie i posiadał trzy osie, z których dwie tylne były napędowe. Moc przenoszona była z czterosuwowego sześciocylindrowego dolnozaworowego umieszczonego podłużnie nad przednią osią o pojemności 2703 cm³ i mocy maksymalnej 44 kW (60 KM). Silnik ten pochodził z modelu Superb. Również oś przednia z wahaczami poprzecznymi i poprzecznym resorem była zaadaptowana z modelu Superb. Osie tylne miały blokadę mechanizmu różnicowego i reduktor, półosie były wahliwe, resorowane jednym resorem półeliptycznym po każdej stronie. Pojazd osiągał maksymalną prędkość około 90 km/h.

W 1936 roku wyprodukowano dwa podwozia, używane podczas prób z prowizorycznymi karoseriami z przednią częścią Škody Superb). W 1938 roku jeden z prototypów otrzymał otwartą karoserię z rozkładanym dachem brezentowym. Prace te wykonano w firmie Dezort z Pilzna. Samochód miał nadwozie z dwoma siedzeniami z przodu i dwoma wzdłużnymi trzyosobowymi ławkami z tyłu. Samochód miał długość 4600 mm i troje drzwi (jedne w tylnej ściance). Otrzymał też nowy silnik 2914 cm³ o mocy 63 KM.

Koła, dwa, zapasowe przewożono za przednimi błotnikami. Drugi samochód wykończono w 1938 w firmie Dezort z zamkniętym dwudrzwiowym sześciomiejscowym nadwoziem. Koło zapasowe przewożono na tylnej ściance. W 1940 roku oba samochody przejęli Niemcy. Jeszcze jeden pojazd został wykończony z nowym nadwoziem w firmie Sodomka w 1943 roku Ten egzemplarz został sprzedany armii Chorwacji.

Wymiary prototypów:

długość: 4600/5150 mm
wysokość: 1900 mm
szerokość: 1800 mm
prześwit: 225
rozstaw osi (przód/tył): 2470/920 mm
rozstaw kół: 1400 mm
rozmiar opon: 5,50-1⁸
masa: 2200 kg

Ile ocalało tych samochodów? Tego nikt nie wie. W Czechach podobno są trzy. Jeden z nich miał nawet swoją przygodę filmową w telewizyjnym serialu "Trzydzieści przypadków majora Zemana".

Szanowni czytelnicy.

Jeżeli interesuje was szczególnie jakiś model samochodu, historia konkretnej firmy motoryzacyjnej, proszę napiszcie mi o tym w komentarzach. Ja postaram się przeszukać własne zbiory oraz zbiory współpracujących ze mną przyjaciół. Przygotuję wtedy posta w którym spróbuję zaspokoić waszą ciekawość.