Już w 1969 roku w Koprzywnicy w firmie TATRA w Koprzywnicy przystąpiono do końcowych prac nad wprowadzeniem do produkcji następcy ciężarówki TATRA 138. https://meskibigos.blogspot.com/2021/07/auto-story-tatra-138.html
Model TATRA 148 niewiele różnił się od swojego poprzednika, był jednak o wiele lepiej dopracowany, wzmocniony i jeszcze bardziej dostosowany do pracy w wyjątkowo trudnych warunkach terenowych jak i klimatycznych. Poprawiono również komfort pracy kierowcy.
Po raz kolejny zastosowano sprawdzoną konstrukcję centralnej rury szkieletowej i układem napędowym zintegrowanym z centralną rurą szkieletową jako koncepcja modułowa w konfiguracji 4x4 i 6x6. Nowością był międzyosiowy mechanizm różnicowy. Głównymi zaletami centralnej rury nośnej nośnej są wysoka wytrzymałość na skręcanie i zginanie, co chroni nadwozie samochodu ciężarowego przed obciążeniami. Drugą zaletą jest to, że mieści wszystkie ważne części układu napędowego, a także umożliwia koncepcję konstrukcji modułowej, w której projektanci i klienci mogą określić napęd na 4 i 6 kół, a także różne kombinacje rozstawu osi.
Nowością w
porównaniu z poprzednim T 138 był włączany mechanizm różnicowy między
osiami.
Hamulce główne były dwuobwodowe, pneumatyczne i działały na wszystkie
koła. Hamulce awaryjne i postojowe działały na napędzane koła. Pojazd
wyposażono również w odciążający hamulec silnikowy, który służył do
hamowania i utrzymywania prędkości samochodu podczas jazdy z długich
zjazdów.
Jednostka mocy Jednostką napędową był wysokoprężny, chłodzony powietrzem, ośmiocylindrowy silnik w kształcie litery V z rozdziałem zaworów OHV serii T 928, który został znacznie zmodernizowany i otrzymał również nowe oznaczenie T2 - 928E. Skok został zmieniony z oryginalnego 130 na 140 mm, wiercenie pozostało niezmienione, a otwarcie cylindrów pod kątem 75 stopni również pozostało bez zmian. Całkowita wyporność wzrosła do 12 667 cm³. Maksymalna moc wzrosła do 148,6 kW (202 KM) przy 2000 obr./min. Moment obrotowy w zależności od wersji silnika: T2-928-1E: 813 Nm, T2-928-17E: 798 Nm przy 1200–1400 obr / min. Silnik z turbodoładowaniem serii 928, pierwotnie rozważany i przygotowywany do etapu prototypu, czy to ze sprężarką, czy z turbosprężarką, nie wszedł do produkcji seryjnej.
Pomimo obiecującej mocy od 220 do 240 KM, zwiększone zużycie paliwa wariantu ze sprężarką oraz zaawansowanie technologiczne, niezawodność i cena dostępnej wówczas turbosprężarki nie były przekonujące. Mocniejszy silnik wymagałby również wzmocnienia niezupełnie przewymiarowanego zespołu skrzyni biegów w rurze nośnej, a sprzęgło i skrzynia biegów musiałyby oczywiście mieć inne wymiary. Różne wersje samochodu miały różne silniki, ale były one zasadniczo identyczne konstrukcyjnie. Różniły się one jedynie konstrukcją pomp wtryskowych, np. Do wersji wojskowych, które mogły mieć regulator wydajności lub ogranicznik. Wersje wojskowe miały również modyfikacje umożliwiające pracę na różnych rodzajach paliw (olej napędowy, benzyna lub benzyna lotnicza), a także posiadały urządzenie zamontowane w kabinie, które służyło do wtryskiwania palnej mieszanki do kolektora dolotowego, aby ułatwić start na bardzo niskim poziomie. temperatury.
Podobnie jak w T 138, z boku silnika zamontowano przełączaną chłodnicę oleju silnikowego. Podstawowe zużycie to 31,2 litra oleju napędowego na 100 km. Objętość zbiornika paliwa wzrosła do 200 litrów. Zmiany w silniku wymusiły zmianę kształtu przedniej maski T 138 na bardziej kanciastą. T 148 z przodu z inną maską, która przynajmniej częściowo zakrywa bezpośrednie wejście do wentylatora chłodzącego bliżej przodu i jego charakterystyczny hałas emisja w przeciwnym kierunku.
Sprzęgło było suche, dwu tarczowe, sterowane hydraulicznie. Wysiłek kierowcy został również zmniejszony przez wzmacniacz ciśnienia powietrza. Skrzynia biegów połączona jest z silnikiem za pomocą wału kardana, co upraszcza demontaż podzespołów; ten sposób podłączenia był również konieczny ze względu na to, że silnik jest zamontowany elastycznie. Główna skrzynia biegów jest zamontowana za kabiną nad środkową rurą i jest przymocowana do pomocniczej skrzyni biegów z tyłu. Skrzynia biegów jest pięciobiegowa, jej koła zębate mają przekładnię śrubową. Biegi poszczególnych biegów są stale włączone. Biegi od drugiego do piątego są zabezpieczone przez synchronizację blokową, aby ułatwić zmianę biegów. Większość pojazdów była wyposażona w napęd pomocniczy, który właśnie został wyjęty ze skrzyni biegów. Dysk został przekonwertowany na „szybki” lub „wolny”. Pomocnicza skrzynia biegów jest połączona kołnierzami z centralną rurą nośną. Posiada dwa biegi, normalny (szosowy) i zredukowany (terenowy). Oba biegi w przekładni pomocniczej włączano elektropneumatycznie za pomocą dźwigni zmiany biegów; odpowiedni „półbieg” jest wstępnie wybierany na dźwigni zmiany biegów i, gdy pedał sprzęgła jest wciśnięty, włącza się pneumatycznie, tak że dostępnych jest 10 przełożeń bezstopniowych do jazdy do przodu i dwa do jazdy do tyłu.
https://gomotors.net/Tatra/Tatra-148/photos.html?pic=5
https://tatra-club.com/gallery_detail.php?id=982
Szanowni czytelnicy.
Polecam też inne artykuły na moim blogu:
https://meskibigos.blogspot.com/2021/06/auto-story-praga-s5t.htmlhttps://meskibigos.blogspot.com/2021/06/auto-story-zubr-a80.html
https://meskibigos.blogspot.com/2021/06/auto-story-tatra-805.html
https://meskibigos.blogspot.com/2021/06/auto-story-samochody-z-krainy-roz.html
https://meskibigos.blogspot.com/2021/06/auto-story-gaz-63-4x4-wiecznie-zywy.html
https://meskibigos.blogspot.com/2021/06/madara-panna-do-ciezkiej-pracy-miss-pro.html
https://meskibigos.blogspot.com/2021/05/auto-story-horch-h3a-ifa-h3a.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz