Tatra 613 - reprezentacyjna limuzyna wyższej klasy średniej, produkowana przez firmę Tatra w latach 1974-1995. Była następczynią modelu Tatra 603.

Pierwsze prototypy zbudowano w 1969 roku.

Tatra 613 to legenda czechosłowackiej motoryzacji. Jest wyjątkowa zarówno pod względem swojej historii ale też konstrukcji. Opracowano ją w Czechosłowacji jako reprezentacyjny, luksusowy samochód, przeznaczony dla czołowych urzędników państwowych i urzędników rządzącej Partii Komunistycznej. Używali go prezydenci, członkowie rządów i dyrektorzy przedsiębiorstw państwowych. Samochód nie był dostępny w wolnej sprzedaży. Produkowany był w filii firmy Tatra w Příborze w krótkich seriach z dużym udziałem pracy ręcznej.

Była pierwszym modelem Tatry od czasu modelu 77 przy stylizacji którego projektanci zrezygnowali z, niezbyt już wtedy modnego, stylu Streem line.

Pozostawiono jednak ogólną koncepcję układu tylnego napędu oraz chłodzonego powietrzem silnika V8 z tyłu nadwozia. W konstrukcji wykorzystano wiele podzespołów podwozia prototypowego modelu Tatra 603X.

Wraz z umieszczeniem silnika nad tylną osią, dało to świetny wpływ wpływ na bardzo dobre właściwości jezdne. Opracowanie nowoczesnego nadwozia T-613 zlecono włoskiej firmie Carrozzeria Vignale.

Tatra 613 - Duet włoskiego wzornictwa z czeską filozofią luksusu Vignale (I) [Auta5P RUS]

Pierwsze samochody zostały zbudowane bezpośrednio we Włoszech i zostały dostarczone do Czechosłowacji na początku 1969 roku. Samochód wszedł do produkcji dopiero po zakończeniu prac rozwojowych w 1973 roku i był produkowany w zmodernizowanej formie do 1995 roku, kiedy to został zastąpiony przez technicznie wyprowadzony ostatni samochód osobowy - Tatra 700. W trakcie procesu produkcyjnego dokonano kilku modernizacji silnika, oraz wnętrza i nadwozia. Oznaczenia typów uległy zmianie od czasu modernizacji. Najważniejsze modele to T613, T613-2, T613-3, T613-4 i T613 S (Special).

Tatra 613 uchodził za szybki, przestronny i wygodny pojazd z elastycznym silnikiem gaźnikowym 2x2 OHC o pojemności 3,5 l i mocy 168 KM. Rozpędzał się do 190 km/h. W niewielkich ilościach pojawiły się też mocniejsze silniki o większej pojemności skokowej, a pod koniec produkcji także silniki z wtryskiem i mocą 200 KM. Samochody te osiągały prędkość do 230 km/h. Skrzynia biegów była pierwsza czterobiegowa, ostatnie samochody były już wyposażane w skrzynie pięciobiegowe. Tatrę 613 produkowano głównie w wersji sedan. Były też inne nadwozia np. coupe, długie z wydłużonym rozstawem osi, dwumiejscowe pojazdy specjalne dla ratowników i strażaków, karetki pogotowia i samochody serwisowe, samochody policyjne, Tatra 613 - Veřejná Bezpečnost (Czechoslovak Socialist Republic) | Police cars, Toy car, Police itp.).

W zwykłej wersji T 613 był rejestrowany jako pojazd pięciomiejscowy, ale tylne siedzenie zostało ukształtowane pod kątem wygodnego siedzenia dla dwóch osób z podniesioną środkową częścią siedzenia i składanym oparciem. Luksusowe wersje (Tatra 613 Special) zostały zaprojektowane tylko dla czterech osób z naciskiem na jak najwyższy komfort pasażera, pomimo wydłużonego o 150 mm rozstawu osi. Garáž.cz Na środku oparcia umieszczono minibar. Wersje oznaczone jako T 613 MiLong mogą znacznie różnić się zastosowanym wyposażeniem wnętrza zgodnie z wymaganiami klienta. To oczywiście skutkowało znacznymi różnicami w cenach poszczególnych samochodów. Wiele sportowych prototypów zbudowano również na bazie grup technicznych Tatra 613; najbardziej znanym z nich jest MTX Tatra V8 z 1991 roku. MTX Tatra V8, 1991 [Auta5P ID:10284 EN] MTX TATRA V8: THE CZECHOSLOVAK SUPERCAR

Próbą unowocześnienia linii modelowej był prototyp Tatra President.

Tatra 613 Prezident, 1994 [Auta5P ID:15521 EN]

Łącznie wyprodukowano zaledwie około dziesięć tysięcy samochodów wszystkich wersji, co sprawia, że Tatra 613 wraz ze swoją oryginalną koncepcją techniczną jest pewnym wyróżnikiem wyjątkowości. Dziś pojazdy są poszukiwanym obiektem wśród kolekcjonerów samochodów. Tatry 613 najczęściej możemy spotkać na spotkaniach miłośników samochodów. Jednak ze względu na słabą ochronę antykorozyjną karoserii oraz gorszą dostępność części zamiennych, utrzymanie samochodów w dobrym stanie technicznym jest trudniejsze. Tatra 613 Vignale coupé | DSC_1186 | Pán Marek | Flickr

Tatra 613-4 Mi Long

Elektroniczna Tatra 613-4 Mi Long Electronic to pierwszy seryjnie produkowany czeski samochód z pełnoprawnym komputerem pokładowym. Było to szczytem ewolucji w zakresie wyposażenia elektrycznego i elektronicznego w samochodach osobowych produkcji czechosłowackiej.

Pierwsza seria T613 Electronic została dostarczona na rynek w roku modelowym 1993, szczególnie do ministerstw Republiki Czeskiej, w roku modelowym 1994 wyprodukowano drugą serię z kilkoma drobnymi zmianami we wnętrzu i Třinecké železárny, Železárny Chomutov, Válcovny Chomutow. Tatra 613 Electronic swoim wyglądem zewnętrznym i własną konstrukcją węzłów technicznych niczym nie różni się od modelu Mi-Long, czyli rozszerzonej wersji serii T613, 4, z wielopunktowym silnikiem z wtryskiem bezpośrednim. Jednak w ramach podstawowego wyposażenia zewnętrznego ten model T613 otrzymał elektrycznie przyciemniane lusterka wsteczne, spryskiwacze reflektorów, szklany szyberdach i trzecie światło hamowania zintegrowane z wewnętrznym jonizatorem i oczyszczaczem powietrza. Jako przedstawiciele segmentu premium+ , samochody T613-Electronic zawsze miały w standardzie odlewane koła o średnicy 16 cali w kilku wersjach. Na pierwszy rzut oka wnętrze miało nową tablicę przyrządów w porównaniu do standardu T613-4, która obejmowała analogowe wskaźniki prędkościomierza i obrotomierza oraz elektroniczne segmentowe wskaźniki poziomu paliwa i temperatury silnika, system świateł informacyjnych i ostrzegawczych, jeden jednoliniowy i jeden dwa -wierszowy wyświetlacz tekstowy. Lampki ostrzegawcze znajdują się albo w grupie informacyjnej np. gdy włączone są światła drogowe, w drugiej grupie pomarańczowe, które towarzyszyły lampce ostrzegawczej SERWIS – była to informacja o warunkach wymagających interwencji kierowcy, takich jak brak paliwa, spryskiwacz szyb płyn, klocki hamulcowe i trzecia grupa , czerwony, uszkodzony z zapalonym znakiem STOP. Należą do nich na przykład spadek ciśnienia oleju silnikowego, spadek płynu hamulcowego, usterka jednostki sterującej i inne. Każda ikona ma również przypisaną żeńską wiadomość głosową. Prędkość, zużycie paliwa, temperaturę oleju, napięcie ładowania i inne dane można również odczytać, jak pokazano na wyświetlaczu tekstowym.

Tablica przyrządów była bardzo przejrzysta i bardzo dobrze podświetlona. Największą atrakcją tego modelu Tatry 613 są trzy komputery. Ich wzajemna komunikacja z urządzeniami samochodu poprzez wspólną magistralę CAN BUS była wówczas rozwiązaniem znacznie wyprzedzającym swoje czasy. Jeden z komputerów zapewnił wyjście głosowe do zgłaszania kierowcy usterek, ostrzeżeń o sytuacjach krytycznych i innych różnych komunikatów informacyjnych. Inżynieria motoryzacyjna Datamer i Bazala ściśle współpracowała z firmą Tatra nad wyposażeniem elektronicznym tego modelu. Wnętrze oferowano wyłącznie w pełnej skórze (z ogrzewaniem przednich lub wszystkich siedzeń) i z drewnianymi dodatkami (ale było kilka wyjątków) oraz jednym nagrzewnicą powietrza marki Eberspächer. Samochód posiadał klimatyzację i elektrycznie sterowany szyberdach oraz w niektórych egzemplarzach lodówkę, która była elegancko umieszczona pośrodku tylnej kanapy. Oficjalna prezentacja modelu Electronic odbyła się na targach motoryzacyjnych we Frankfurcie w 1993 roku, a eksponat był czwartym wyprodukowanym egzemplarzem. Być może po raz pierwszy w historii serii 613 pojazd został wyposażony w inne siedzenia i kierownicę niż produkcja Příbora. Na wystawę pojazd został wyposażony w fotele renomowanej firmy Recaro oraz czteroramienną kierownicę BBS. W wyposażeniu mógłby również znaleźć się telewizor z magnetowidem oraz telefon komórkowy Nokia działający w sieci NMT.

TATRA T613 BIULETYN CZĘŚĆ 6: ,,Dostawa prototypów Vignale ,,. Pod koniec 1968 r. rozpoczęła się przeprawa prototypowego podwozia Tatra T613 z firmą Vignale w Turynie. W sumie ukończono 4 sztuki. Trzy czterodrzwiowe sedany (smarowane trzecim układem napędowym) i dwudrzwiowe coupe. Pierwszy prototyp, znany jako TATRA T613 Vignale Standard (zwany dalej „pierwszym prototypem Vignale”), przybył do Koprivnic 21 kwietnia 1969 roku na płaskowyżu dla ciężarówek. Jasnoszary, metaliczny kolor i jasnoszare wino wnętrze. Kolejne dwa prototypy z 1969 maja kończą budowę w Koprivnicach. TATRA T613 Vignale DeLuxe (dalej tylko „drugi prototyp Vignale”) to wino czarnego burgunda z wnętrzem. Został wyposażony w klimatyzację i elektrycznie sterowane szyby. Wraz z nim pojawiła się legendarna TATRA T613 Vignale Coupe (dalej tylko „trzeci prototyp Vignale”), która nosiła modną metalową poziomicę w kolorze pieprzowej zieleni i była wnętrzem z czarnego wina. W czerwcu 1969 roku „czwarty prototyp Vignale” w końcu dotarł do Koprivnic w kolorze białym jako nadwozie bez silnika i podwozia do celów technologicznych. Wśród trzech typowych oznak zmotoryzowanego prototypu Vignale, w tym silnika T603K, można wymienić inspirowany koncepcją „tylną klapę” T603H 2,5-litrowy silnik V8. Planowana moc 120 KM została podniesiona jedynie do 114 KM. Nowy 3,5-litrowy silnik DOHC został wprowadzony na rynek przez Vignale Coupe w październiku 1969 roku. Z przekrojowego punktu widzenia wszystkie cztery prototypy Vignale miały otwierane boczne okna i lekko spadzisty dach. Chromozę rysuje się na lokomotywach grubymi gumkami. W 1970 roku mógł rozpocząć się długi proces testowania prototypów, a także szereg zmian niezbędnych do rozpoczęcia produkcji seryjnej. Niestety moment narodzin prototypów TATRY T613 jest również tragiczny dla tragicznego wydarzenia. Alfredo Vignale cegalapito zginął w wypadku samochodowym w październiku 1969 roku. Tak więc, obok DeTomaso Panthera, T613 był ostatnim dużym projektem w jego życiu. Świadomość Vignale początkowo zdobywał głównie słynny brat Pinin Farina, Giovanni Farina - Stabillimenti Farina. W 1948 założył firmę Carrozzeria Vignale w Turynie. Tworzył głównie prototypy dla Fiata, ale zajmował się także własną produkcją samochodów na małą skalę. Tragiczny wypadek miał miejsce zaledwie 3 dni po sprzedaży firmy. Nowy właściciel, Carrozzeria Ghia (część DeTomaso Automobil), zamknął firmę Vignale w 1974 roku. Ciąg dalszy nastąpi...

Tatra 624 Tatra a její lehká užitková vozidla: Od T 13 až po model Beta | auto.cz

IMCDb.org: 1984 Tatra 613 S in "Jak basníkum chutna zivot, 1987"

Sanita Tatra 613 RZP- Záchranná Služba Dolu Staříč*

Garáž.cz

Szanowni czytelnicy.

Jeżeli interesuje was szczególnie jakiś model samochodu, historia konkretnej firmy motoryzacyjnej, proszę napiszcie mi o tym w komentarzach. Ja postaram się przeszukać własne zbiory oraz zbiory współpracujących ze mną przyjaciół. Przygotuję wtedy posta w którym spróbuję zaspokoić waszą ciekawość.