Najdroższa wersja pierwszej rodziny Żyguli , najlepiej wyposażona była wersja VAZ 2103.
Samochód ten stanowił lepiej wyposażoną i mocniejszą odmianę produkowanego od 1970 roku modelu VAZ 2101, będącego licencyjnym włoskim FIAT-em 124. Już przy zawarciu umowy z Fiatem
w 1966 roku przewidziana została produkcja samochodów: normalnego i
„luksusowego”. 
Początkowo jako samochód luksusowy Włosi zaproponowali model 125, lecz strona radziecka odrzuciła go z powodu zbyt małego stopnia unifikacji z Fiatem 124. Ostatecznie wersja „luksusowa” WAZ-2103 stanowiła odpowiednik ulepszonego Fiata 124S Special, opracowanego równolegle w zakładach Fiat i produkowanego od 1968 roku.
Oba modele
były rozwijane niezależnie od siebie, lecz we wzajemnej współpracy
konstruktorów z obu krajów
(należy dodać, że po restylingu w 1970 roku, Fiat 124S otrzymał czarną
atrapę chłodnicy i kierunkowskazy w narożnikach, tracąc podobieństwo do
nowej Łady). Najbardziej widoczne zmiany w stosunku do bazowego WAZ-2101
i Fiata 124 wprowadzone zostały w nadwoziu pojazdu. W przedniej części
zastosowano nową prostokątną kratę atrapy chłodnicy, w której zamontowane zostały cztery okrągłe reflektory, w miejsce dwóch.
Znaczek firmowy Łady na jej środku został przeprojektowany przez
stylistów Fiata i stał się bardziej wysmukły (wpisany w kształt tarczy
ówczesnego znaczka Fiata). 
Z tyłu pojawiły się większe niż w Ładzie 2101 (i Fiacie 124S) lampy
zespolone świateł „stop” i kierunkowskazów. Linię boczną samochodu
zdobiły dodatkowe chromowane listwy poprowadzone pod klamkami, a
kierunkowskazy po bokach błotników przednich otrzymały formę prostokątów zamiast okrągłej.
Ulepszenia objęły również wnętrze, gdzie zastosowano nowy wzór deski
rozdzielczej, w której zamontowany został obrotomierz. Doprowadzono
nawiew ogrzewania na nogi pasażerów tylnej kanapy, która otrzymała
rozkładany podłokietnik. Spryskiwacz szyby uruchamiany był nożną pompką (w Ładzie 2101 – ręczną), od 1980 zamieniony na spryskiwacz elektryczny.
Do napędu tak odmienionego pojazdu zastosowano zmodernizowany silnik o zwiększonej pojemności 1,5 l (1451 cm³) i mocy 75 KM, powstały przez zwiększenie skoku tłoka poprzedniego silnika 1,2 l.
W odmianach eksportowych, oznaczonych odpowiednio WAZ-20133 i 20135, stosowane były również słabsze silniki 1.3 o mocy 69 KM oraz 1.2 o mocy 64 KM. W związku z większą prędkością maksymalną, w samochodzie wprowadzono nowe radialne opony. Ulepszono też hamulce, wyposażając je w podciśnienowe wspomaganie i automatyczną regulację szczęk w tylnych bębnach.
Pierwsze samochody zostały wyprodukowane pod koniec 1972 roku, lecz
stanowiły one model przejściowy WAZ 2103W, z niektórymi starymi
elementami wyposażenia wnętrza, w tym deską przyrządów.
Seryjna produkcja modelu WAZ-2103 ruszyła na początku 1973 roku. Nie
przechodził on większych modernizacji podczas produkcji. Jeszcze w 1973
roku wprowadzono dla lepszego chłodzenia szczeliny wlotów powietrza nad
zderzakiem, powiększone w kolejnym roku. Produkcję Łady 2103 zakończono w 1984 roku. W ciągu 12 lat produkcji wytworzono 1 304 899 egzemplarzy tego modelu.
Następcą WAZ 2103 był model 2106 (początkowo rozwijany pod oznaczeniem 21031). Przez dłuższy czas oba te modele produkowane były równocześnie. Opracowano wersję nadwoziową kombi WAZ 2103, lecz nie weszła ona do produkcji, gdyż za wystarczający uznano poprzedni model 2102. Zamiast tego, produkowano na eksport wersje tego ostatniego (WAZ 21023 i 21026) z silnikiem 1.5 i bogatszym wyposażeniem wnętrza od WAZ 2103, także oznaczane jako Łada 1500.
Szanowni czytelnicy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz